Так ужо ўладкована чалавецтва, што пастаянна павінна любіць. Не будзь гэтага, наша існаванне будзе беспрасветна цёмным і непаўнавартасным. Душа кожнага чалавека знаходзіцца ў пошуках сваёй палоўкі, пакутуе і мучыцца пры яе адсутнасці. Заспакаенне прыходзіць толькі тады, калі знаходзіцца той, хто будзе спадарожнікам на ўсё астатняе жыццё, хто пройдзе яе ў кахаючай пары.
На вялікі жаль, каханне прыходзіць далёка не да кожнага. Многія пачынаюць супастаўляць яе з фізічнай цягай або просты сімпатыяй. У выніку, ад гэтай блытаніны чалавек застаецца адзіночкай на працягу ўсяго наступнага існавання. Пастаянная змена партнёраў прыводзіць да таго, што чалавек не знаходзіць душэўнага заспакаення, знаходзіцца ў пошуку і застаецца адзін.
Мне падаецца, што сапраўдная любоў абавязкова пераможа смерць. У мастацкай літаратуры мноства менавіта такіх прыкладаў. Да прыкладу, "Рамэа і Джульета". Іх ўзаемная любоў апынулася мацней сямейнай варожасці, злосці і нават смерці. Узаемная любоў гэтых герояў даказала, што раз знайшлі адзін аднаго палоўкі не ў стане падзяліць нават самыя злыя сілы. Аповесць скончылася вельмі сумна, але яна пацвярджае тое, што сапраўдная любоў не будзе зламана перашкодамі і ўмоўнасцямі і ёй гэта цалкам атрымоўваецца перамагчы смерць, каб тыя, хто любіць адзін аднаго маглі уз'яднацца ў іншым свеце на нябёсах.
Дастаткова падрабязна тэма кахання падымаецца ў творы "Бацькі і дзеці". Базараў не хоча прызнаваць існаванне любові і прысвячае сябе нігілізму. Але, як толькі ён сустрэў Одинцову, у ім адбываецца жорсткая сутычка з уласнымі перакананнямі. Яго гэта вельмі засмучае, але з часам чалавечая натура бярэ верх - выяўляецца высокая пачуццёвасць, сапраўдная любоў і поўная радасці жыццё. Адмова дзяўчыны ў адказ пачуццях герою ўганяе яго ў роспач і дэпрэсію і гэта прыводзіць да трагічных наступстваў. Прывяло да гэтага поўнае амярцвенне душы з-за няшчаснага кахання. На гэтым прыкладзе відаць згубны ўплыў кахання на чалавека, калі яна становіцца фатальнай і небяспечнай. Нягледзячы на гэта мы ідзем насустрач гэтаму светламу і прыемнаму пачуццю, здольнаму змяніць нас і зрабіць лепш. Інакш існаванне застанецца маркотным і шэрым.
Сапраўдная любоў можа пазбавіць чалавека розуму, закруціць у сваіх чароўных абдымках. Але са мной гэтага яшчэ не адбывалася, хоць хвалявацца рана, бо любоў не абыходзіць нас бокам.
