Карціна з вельмі знакавым і адначасова размаўлялым назовам "Пасля дажджу" была напісана савецкім мастаком Аляксандрам Міхайлавічам Герасімавым. Перад намі на ёй паўстае тэраса, відавочна, што на двары лета, цёплы дзень. Аднак, як гэта бывае, сярод дня абрынуўся на прыроду моцны дождж. Гэта можна заўважыць па наяўнасці на карціне мокрага бляску, намаляванага мастаком. Гэты бляск паўсюль: на падлозе, залітым вадой, на парэнчах лесвіцы, якая вядзе да тэрасе, на лаве. Нават на стале віднеюцца мокрыя сляды. Можна заўважыць і лужыны, у якіх адлюстроўваецца навакольны свет.
Вядома, кожны разумее, што дождж быў даволі моцны. Бо ўсе мы траплялі пад такі, хоць раз у сваім жыцці і сутыкаліся з яго наступствамі. Напрыклад такія, якія намаляваныя на карціне: шклянку, які ўпаў ад магутных удараў дажджу, або апалае з кветак, якія знаходзяцца ў збанку, пялёсткі, цяпер прыліплыя да паверхні стальніцы. Калі прыгледзецца і дазволіць свайму ўяўленню тварыць, то можна ўявіць, як быццам бы прагнуліся бліжэй да зямлі галінкі дрэў у садзе, ці нават пачуць як з іх капают кроплі вады.Свет у садзе змяніўся і зайграў новымі фарбамі: яркімі, насычанымі, сакавітымі, свежымі.
Дзе-то ў небе, відавочна, спрабуе прарвацца скрозь адыходзяць хмары цёплае летняе сонца. Яго прамяні ўжо ледзь прыкметныя на лістоце дрэў. Неба пакуль яшчэ шэрае, але гэта ненадоўга, хутка яно зменіць свой колер. Заўважыць сонечны святло можна і прыгледзеўшыся да даху хлява, якая ледзь выглядае скрозь крону дрэў, у самай глыбіні саду. Яна нібы пакрыта часцінкамі срэбра.
Карціна "Пасля дажджу" Аляксандра Міхайлавіча Герасімава пакідае пасля сябе даволі моцнае ўражанне ў кожнага чалавека, таго, хто бачыў яе. Яна не з'яўляецца цёмнай або несамавітай, яна наадварот яскравая, напоўненая святлом і бляскам, нейкай чысцінёй і спрадвечнасць прыроды, толькі што омытой дажджом, некранутай чалавекам. Прырода тут неверагодна прыгожая і зменьваючы. Ад яе захоплівае дух і не хочацца адводзіць вачэй, настолькі яна добрая.
|
