Людзі патрэбныя адзін аднаму
Мы з'яўляемся людзьмі. З пункту гледжання біялогіі, чалавек адносіцца да атраду млекакормячых «Homo sapiens» (Чалавек разумны). Але акрамя біялагічных прыкмет, мы маем многія іншыя, менавіта тыя, якія адрозніваюць нас ад жывёл. Па-мойму, самым галоўным сярод гэтых уласцівасцяў з'яўляецца «сацыяльнасць» чалавека, яго патрэба ў зносінах і сувязях з іншымі, яму падобнымі. Навука ўжо даўно даказала, што чалавек можа жыць і развівацца толькі сярод такіх жа як і ён, толькі актыўна кантактуючы з імі.
Выходзіць так, што мы вельмі неабходныя адзін аднаму. Так як, усе мы марым пра каханне, падтрымцы і эмацыйнай цеплыні. Гэта з намі могуць падзяліць родныя і блізкія. Таму ў нас узнікае неабходнасць мець бацькоў, сяброў, любімых людзей. Акрамя гэтага, усім нам патрэбна сацыяльная реализованность, для пацверджання сваёй сілы, розуму і паспяховасці. Для гэтага існуе неабходнасць у калег, паплечнікаў, а таксама канкурэнтаў і супернікаў.
Такімі нябачнымі, але надзвычай моцнымі ніткамі разнастайных сувязяў апантаныя не толькі жыхары якога-то аднаго канкрэтнага горада або краіны. Гэтыя прочнейшие сувязі злучаюць ўсіх людзей на нашай планеце! І гэты выснову дзівіць! Тут міжволі задумаешся над правільнасцю прымаўкі, што ўсе людзі з'яўляюцца братамі.
Мы патрэбныя адзін аднаму, галоўным чынам, па псіхалагічным, маральным і душэўным характарыстыках. Людзям трэба зносіны і пачуццё, што ты не самотны, што хто-то зможа ў цяжкую для цябе хвіліну працягнуць руку бязвыплатнай дапамогі. Больш таго, усе дасягненні чалавека маюць значэнне толькі ў нашым грамадстве. Для чаго развівацца і дамагацца нейкіх поспехаў, калі ты – у адзіноце? Па-мойму, людзі, якія знаходзяцца ў сацыяльным вакууме, не будуць мець патрэбу ў такой патрэбы - яны проста перастануць адчуваць сябе людзьмі.
Які ж вынік можна падвесці пад усім гэтым? Я думаю, што ён адназначны – штосекундна пачуццё неабходнасці ў іншых, ўсведамленне найвялікшай каштоўнасці іншага чалавека. Таму неабходна шанаваць навакольных і клапаціцца пра іх, імкнуцца быць спагадлівым і ўважлівым ў адносінах да іх. Трэба разумець, што чужой бяды не бывае, любая боль, так ці інакш, абавязкова закране кожнага з нас. І калі чалавек вызваліць крыху свайго каштоўнага часу і зможа працягнуць руку дапамогі бедствующему, то і сам ён, на маю думку, ніколі не застанецца без дапамогі і падтрымкі іншых людзей.
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 1861
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
