«Нестандартныя» віды калекцыянавання. Дзівацтва, ці варта біць трывогу? (Сачыненне–разважанне)
Усе мы ў дзяцінстве займаліся розным калекцыянаваннем. Хто-то любіў маркі, хтосьці- фанцікі ад жвачек, або цукерак, хто-то – запалкавыя скрынкі. І, кожны, натуральна, стараўся пахваліцца перад аднагодкамі, якая ў яго, шырокая і цікавая калекцыя. Часам, новыя экспанаты, для калекцыі, абменьвалі, куплялі. Часам, нават, калекцыі дарылі. Хто памятае той час – на дзень нараджэння, калекцыя марак або запалкавых этыкетак – быў, па праўдзе, царскі падарунак!
Тыя, у каго бацькі былі багацей і «круцейшы», калекцыяніравалі мадэлі цацачных аўтамабіляў, мяккія цацкі, японскія фігуркі – «нэцкэ». Апошні від калекцыянавання, магла сабе дазволіць, толькі эліта. Кошт некаторых рэдкіх фігурак, даходзіла да 10-і тыс. савецкіх рублёў, і больш!
Разам з гэтым, у класе сустракаліся і даволі, дзіўныя «калекцыянеры». Экспанаты іх «калекцыі», проста, часам, ўводзілі ў шок!
На вялікі жаль, падобнае з'ява, дайшло і да нашых дзён. Сустракаюцца некаторыя школьнікі, якія, мякка скажам, не вельмі разумеюць, што яны калекцыянуюць, чым выклікаюць вялікае здзіўленне, здзіўленне, а не рэдка, і грозны гнеў, з боку большасці аднагодкаў.
Яны не калекцыянуюць усё тое, што выклікае цікавасць у большасці дзяцей. Ім падабаецца калекцыянаваць кавалачкі балоты, аскепкі шкла, некаторыя атрыбуты будаўнічага смецця і г. д. ці Не праўда, дзіўна?...
Пры гэтым, як ні падасца дзіўна, яны могуць даволі не дрэнна вучыцца, часам, нават, быць лідэрамі ў класе. Нават, вядомы выпадак, калі вучань старэйшых класаў, адной з расійскіх школ, будучы неаднаразовым пераможцам і прызёрам розных алімпіяд па матэматыцы, хіміі і фізіцы (пагадзіцеся, прадметы не з лёгкіх!), быў гарачым калекцыянерам, пардон..., кавалачкаў муміфікавалі спаражненняў «братоў нашых меншых».Натуральна, гэта выклікала вялікае здзіўленне ў аднагодкаў, калі, даволі пісьменны хлопец, якога ўсім ставілі ў прыклад, і ў якога, спісаць, лічылася «за гонар», меў такое, вельмі неардынарнае хобі.
Многія, проста, пакеплівалі над ім, што яго вельмі раздражняла. Але, раптам, хлопец замкнуўся ў сабе, вучоба рэзка «пайшла ўніз», ён перастаў наведваць школу, а потым і зусім, трапіў у псіхіятрычную лякарню. Што ж здарылася?
Тут, у першую чаргу, «прыляцеў велізарны камень у агарод» бацькоў і выкладчыкаў. Яны, выдатна бачачы, з шэрагу прэч, выходзіць дзівацтва ў хлопца, не змаглі распазнаць псіхічнае захворванне, якое вельмі часта сустракаецца ў школьнікаў, асабліва, старэйшых класаў!
На пачатковых стадыях, яно і выклікае падобныя дзівацтвы. А калі, аднагодкі пачынаюць абурацца і жартаваць над падобнымі дзеяннямі, гэта вельмі раздражняе «фігуранта», і, нават, можа выклікаць прыступ абуральнай агрэсіі. Такі школьнік, у парыве гневу, здольны на забойства, рабаванне і г. д.
Што ж трэба рабіць дзецям, калі яны бачаць падобнае паводзіны і падобнае захапленне ў свайго сябра/сяброўкі?
У першую чаргу, не варта дражніць і «пакепліваць» над ім. Лепш за ўсё, паводзіць сябе спакойна, і нават, зрабіць выгляд, што вам гэта вельмі цікава. Тут трэба назапасіцца цярпеннем. Школьнік здольны гадзінамі распавядаць аб сваім захапленні, як ён знайшоў «экспанаты» і г. д. Самае галоўнае, у гэтым выпадку – не перабіваць! Яго гэта вельмі раздражняе. Не будзем забываць, што ён хворы, і над ім нельга смяяцца, а неабходна тэрмінова дапамагчы.
Дзеці абавязаны неадкладна апавясціць аб падобным выпадку, свайго выкладчыка, класнага кіраўніка, а яшчэ лепш – школьнага псіхолага.
Калі ўсё рабіць аператыўна і своечасова, то школьны таварыш, праз некаторы час, вернецца «паўнавартасным членам» школьнага грамадства, а, успамінаючы сваё былое захапленне, будзе проста смяяцца і жартаваць.
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 717
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
