Суббота
18.05.2024
07:01
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 2
Гостей: 2
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 11-ы клас

Праблема ўспрымання дзяцінства як шчаслівай пары


Дзяцінства - гэта самая шчаслівая пара ў жыцці чалавека, пачатковы этап сталення. Як пісаў Дзмітрый Палякоў, «дзяцінства - гэта святло ў канцы тунэля».

Данііл Аляксандравіч Гранин, вядомы рускі савецкі пісьменнік, грамадскі дзеяч, падымае ў тэксце праблему ўспрымання дзяцінства як шчаслівай пары.

Аўтар раскрывае дадзеную праблему, распавядаючы аб пачуццях, якія адчуваў любы чалавек у дзяцінстве. Для апавядальніка дзяцінства было «шчаслівай парой». Дзяцінства чалавека бесклапотна, у дзяцінстве ўсё здаецца «наладжаным для мяне». Мы заўсёды з радасцю ўспамінаем гэты перыяд жыцця. Д. А. Гранин з упэўненасцю кажа аб тым, што бацькі, напэўна, не ведаюць што-небудзь пра будучыню свайго дзіцяці. Яны лічаць, што дзяцінства – гэта «прадмова да дарослага жыцця», але дзяцінства – гэта абсалютна асобны момант жыцця, «гэта будучыня дарослага чалавека».

Аўтар упэўнены, што дзяцінства - гэта самая шчаслівая і вясёлая пара ў жыцці чалавека. Мы заўсёды ўспамінаем толькі добрае з дзяцінства, усё дрэннае забываецца, і застаюцца ў памяці толькі выдатныя моманты.

Пазіцыя аўтара мне блізкая і зразумелая. Я лічу, што дзяцінства выдатна і бесклапотна, бо ў дзяцінстве чалавек не задумаецца аб далейшым, а жыве толькі гэтым момантам.

Напрыклад, у рамане І. А. Ганчарова «Абломаў» галоўнаму герою сніцца сон. Тады Іллі Ільічу толькі сем гадоў, уся сям'я любіла і лашчыла яго. Ілюша быў шчаслівы ў асяроддзі цяпла і ласкі, яго не хвалявалі ніякія клопаты і праблемы. Яго ніколі не прымушалі нічога рабіць і песцілі яго, так як ён быў адзіным дзіцем у сям'і. Сапраўды, дзяцінства Абломава было шчаслівае і бесклапотнае.

У якасці другога прыкладу, даводзіць мае думкі, прывяду факт з жыцця Л. Н. Талстога. Вядомы пісьменнік нарадзіўся ў вялікай шляхецкай сям'і. Л. Талстога акружала цёплая сямейная атмасфера. Легенда аб «зялёнай палачцы», якую пачуў у дзяцінстве Л. Н. Тоўстай ад свайго брата, абудзіла ў пісьменніка пачуцці ўсеагульнага шчасця і любові. Талстой пісаў аб сваім дзяцінстве, што яно «шчаслівая, шчаслівая, невозвратимая пара дзяцінства». Ён часта ўспамінаў пра гэтым цудоўным перыядзе жыцця.

Такім чынам, дзяцінства гуляе важную ролю ў жыцці чалавека. Яно дае нам тыя адчування шчасця і свабоды, якія застаюцца ў нашай памяці на ўсё жыццё.


Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
Переглядів: 777 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar