Галоўная ідэя рамана гэта пераробка людзей. Фадзееў казаў, што грамадзянская вайна сама зробіць адбор моцных і адкідвае слабых. Рэвалюцыя змяце на сваім шляху ўсё варожае і якое замінае ёй, нікчэмнасці і непатрэбнае, зачасалася і няздольнае да сапраўднай барацьбе, а якое паднялося з пралетарскіх каранёў пачатак, якое імкнецца да барацьбы і новага жыцця, і будзе рухаючай сілай рэвалюцыі.
У рамане апісваецца жыццё чырвонага партызанскага атрада. Ваенны разгром рэвалюцыйнай адзінкі паказвае, наколькі моцныя людзі ў гэтак адказны момант, хто здольны аддаць жыццё за рэвалюцыю, а хто шукае прытулак, каб выратаваць сябе.
Члены партызанскага атрада ўсе розныя, у кожнага свой характар. Ступень стойкасці ў небяспечны момант ва ўсіх знаходзіцца на розных прыступках. Не ва ўсіх моцны дух і воля да перамогі над ворагам. У сапраўднага байца раскрываюцца самыя лепшыя бакі яго душы і характару. Гэта Ганчарэнка і Дубаў. Свавольны Марозка і пакорлівая Варачы. Абаяльны Бакланаў. Адважны Мяцеліца, імклівы Левінсона.
Многія прадстаўнікі інтэлігенцыі дапамагалі рэвалюцыі, падтрымлівалі яе. Мечик ставіцца да яе. Блытаючыся ў пралетарскай і буржуазнай маралі, шмат думаючы пра гэта, ён ператварыўся ў нікчэмны пустоцвет са слабым характарам і воляй, якая не здольная да абароны рэвалюцыйных дасягненняў. Ён імкнецца зблізіцца з партызанскім атрадам. Гэта і ёсць імкненне да новага жыцця. Але яго выбіваюць з сядла дробныя бытавыя бязладзіца, якія існуюць у партызанскім атрадзе.
Неўладкаваны, недысцыплінаваны ў бытавым жыцці Марозка, мог п'янстваваць, што-небудзь выкрасці, грубы, у партызанскім атрадзе змяніўся. У ім прачнулася пралетарскае прытомнасць. Падчас разгрому ён не можа сысці і кінуць параненага таварыша.
У рамане Разгром А. Фадзееў паказаў станаўленне чалавека новага фармату.
