Усё пачынаецца з кахання...
У нашым сённяшнім свеце так мала любові! Мы жывем адасоблена, кожны дзень ходзім у школу, на працу, гуляем з сябрамі, не заўважаючы навакольных людзей. Нам напляваць на іх праблемы, на іх боль і горыч, пакуты і смерць. Нашы сэрцы очерствели і сталі халоднымі, а душы не імкнуцца да дабра і міласэрнасці. Мы вырашаем толькі свае праблемы, нікому не дапамагаем, не дзелімся адзін з адным тым, што маем, таму што нам шкада сваё багацце. Хай яно лепш мёртвым капіталам ляжыць у банку ці па-старому гніе ў матрацы.А дзеці тым часам паміраюць ад голаду, дарослыя гінуць у войнах і пры тэрарыстычных актах. Моцныя забіваюць слабых, прыгнятаюць і мучаць іх. І ўсё гэта носіць характар не аднаго геаграфічнага аб'екта, а цэлых краін. Сумна назіраць за існуючай рэчаіснасцю. Страшна даведвацца штодзённыя сусветныя навіны. Мы цалкам пазбавіліся духоўнага пачатку, раствараючыся ў хаосе сучаснага існавання.
А сярод ўсеагульнага бяздушнасці усё з большай сілай атрымлівае распаўсюджванне жорсткасць і злосць. Куды мы коцімся? Дзе нашы запаведзі і ўнутраныя каштоўнасці. Такое адчуванне складваецца адчуванне, што свет тэрмінова мае патрэбу ў доктара, які выпісаў бы чалавецтву марыю мікстуру, здольную вярнуць ім любоў да бліжняга і спачуванне. І тады, магчыма, свет апамятаецца, страпянецца, скіне кайданы абыякавасці, як шматгадовую дрымоту. Хочацца верыць, што не ўсё страчана, што чакае нас светлую будучыню, а не вялікую пустую любаванне самім сабой.
Думаю, адным з такіх дактароў з'яўляецца паэт. Ён змывае частка бруду з душ людзей, якія гінуць пад цяжарам учыненых грахоў, сваёй любоўнай лірыкай ўносіць у іх існаванне жыватворную брую. Творчасць сапраўдных паэтаў нясе нам жыццесцвярджальныя ісціны, вучыць нас справядлівасці, любові, радасці, пазітыўным учынкаў, прытрымліваньню не карысьлівасьці і эгаізму, а маральным пачаткам. Душэўныя пакуты паэта і яго усёпаглынальная запал, зняволеныя ў вершах, імкнуцца знішчыць жахлівыя і палохалыя законы сучаснасці.Гэтыя творцы вельмі адчувальныя і ранімыя, яны востра адчуваюць несправядлівасць, якая адбываецца, імкнучыся змагацца з ёю. Але не заўсёды ім гэта ўдаецца, таму іх сэрцы плачуць, а стогнуць душы...
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 1998
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
