Веліч чалавека – у працы! (Сачыненне–разважанне)
Усе мы цудоўна памятаем казку, як адзін малады кароль захацеў ажаніцца, і абраў сабе простую, але вельмі прыгожую дзяўчыну. Але, каб выйсці замуж, па тых Законах, яна павінна была атрымаць благаславенне бацькі! Бацька ж, яго ні ў якую, не даваў! Чаму? Бо, яго будучы зяць – кароль! Тым не менш, бацька дзяўчыны, рамеснік і майстар высокага і найшырэйшага профілю, пытаўся ў будучага зяця, што той умее рабіць. Кароль здзіўляўся: «Я ж, кароль! Што я павінен умець рабіць?»
Тым не менш, казка заканчваецца тым, што кароль асвоіў некалькі розных рамёстваў, і выдаў Каралеўскі Ўказ, што ніхто не мае права ажаніцца, не асвоіўшы, хоць якога-то рамёствы!
«Казка – хлусня, ды ў ёй намёк...» - пісаў А. С. Пушкін.
За што, уласна, шанавацца кожны чалавек? Правільна! за свае дасягненні ў працы! Бо, кожнае чалавечае дасягненне, кожны прарыў навукі і тэхнікі, адкрыццё новых магчымасцяў і г. д., усё гэта – чалавечы працу.
З самага ранняга дзяцінства, кожнага дзіцяці прывучаюць да працы. Заслаць за сабой ложак раніцай, памыць пасля сябе посуд, прыбрацца ў сваім пакоі, дапамагчы бацькам па хаце – усё гэта прывучванне да працы.
Неабходна адзначыць, што праца, у першую чаргу, вельмі арганізоўвае чалавека. Ён робіцца абавязковым, мэтанакіраваным, пунктуальныя. Мала таго, чалавек з самага дзяцінства, пачынае разумець тое, што без працы нічога няма і быць не можа.
Для кожнага чалавека, які працаваць, існуе такое паняцце, як матывацыя. Уласна кажучы – «за што і для чаго працуем».
Усе школьнікі, па-за залежнасці ад класа, у гэтым пытанні здзяйсняюць адну і тую ж памылку. Яны лічаць, што дамінуючым фактарам матывацыі для любога вучня, так і для студэнта, лічыцца адзнака.
Зусім няма! Дамінуючы фактар матывацыі – гэта веды, уменні і навыкі, якія набываюцца падчас вучобы.
Некаторыя людзі ствараюць памылковае меркаванне, што ёсць больш важныя прафесіі, і менш. Гэта грубая памылка! не існуе не патрэбнай прафесіі! немагчыма абысціся без спецыяліста, у той, ці іншай сітуацыі.
Паспрабуйце абысціся без лекара, настаўніка, слесара, вадзіцеля, ваеннага, хіміка, дворніка і г. д.
Зусім іншае пытанне - як яны выконваюць сваю працу. Калі яны першакласныя спецыялісты сваёй справы, то яны заўсёды будуць у павазе і вялікай пашане! А калі, як кажуць – «цяп-ляп», то і «попыт» на іх будзе адсутнічаць, а павагу і прызнанне – тым больш.
Зыходзячы з сказанага, вельмі проста зразумець, што паважаем і величественен толькі той чалавек, які працаваць і павышае свой творчы і майстэрскі патэнцыял!
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 3199
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
