Ўплыў паводзін дарослых на паводзіны дзяцей (Сачыненне–разважанне)
Як вядома, што самым яркім прыкладам для пераймання ў дзяцей, з'яўляюцца дарослыя. У прыватнасці, іх бацькі. Бацькам неабходна ведаць, што ўжо ў дашкольным узросце, у дзіцяці пачынае фармавацца ўнутраны свет і свядомасць, ён пачынае даваць сваю, уласную ацэнку таму, што вакол яго адбываецца.
Дарослыя павінны разумець, што ім неабходна, у першую чаргу, дапамагчы засвоіць маральныя нормы дзіцяці. Яго свядомасць і псіхіка, у гэтым узросце, як «чысты ліст»: «што там напісаць – тое і будзе». Да жаль, далёка не ўсе дарослыя гэта разумеюць.
Што ж адбываецца ў гэтым выпадку? Проста, школьнік, як асобу, пачынае развівацца «не ў той бок». Калі ў сям'і адбываюцца частыя скандалы, адзін з бацькоў, а то і абодва, не абыякавыя да спіртнога, то не варта здзіўляцца, калі школьнік, будучы ўжо, у сярэдніх класах, пачне спрабаваць «горячительную вадкасць». Тое ж датычыцца і курэння. Сацыялагічнымі даследаваннямі, даўно даказана, што, у тых сем'ях, дзе адзін з бацькоў, паліць, дзеці пачынаюць паліць на шмат раней, чым у тых, дзе на курэнне накладзена «табу».
Не лішнім будзе падкрэсліць, што вялікі ўплыў на паводзіны школьніка, так і на развіццё асобы, у агульным, ўплывае асяроддзе. Калі школьнік будзе ў кампаніі разумных і адукаваных людзей, у яго хутчэй з'явіцца мэта ў жыцці, і, як правіла, такія людзі хутка вучацца таму, як гэтай мэты дасягнуць. У дадзеным выпадку, мозг школьніка, выступае, як «губка», якая ўбірае «усё запар». А задача дарослых, у гэтым выпадку, пастарацца, што б той матэрыял, які «паглынае», быў, як мага больш, станоўчым.
І, натуральна, акрамя ўсяго, дарослыя самі павінны падаваць станоўчы прыклад.
Часта, дарослыя задаюць адзін і той жа, рытарычнае пытанне: «Чаму школьнікі не такія выхаваныя?» Зусім не цяжка здагадацца, што асноўная віна ў тым, што дзеці не выхаваныя, ляжыць на дарослых.
Каб дзіця, а, у далейшым – школьнік, меў паняцці аб станоўчым выхаванні, этыцы, ветлівасці і г. д., яму неабходна гэта тлумачыць і паказваць на станоўчых прыкладах, з дашкольнага ўзросту. Да жаль, многія бацькі выпускаюць гэты момант. Далей, з узростам, «загладзіць» гэты «прабел», станавіцца ўсё цяжэй. Справа ў тым, што ў школьніка, можа паўстаць новы «аўтарытэт», як правіла – адмоўны. І ён, на жаль, будзе дамінаваць у яго свядомасці. Справа ў тым, што прытрымлівацца адмоўным прыкладам, на шмат лягчэй і прасцей, чым станоўчым.Дзеці, у гэтым выпадку, вырастаюць жорсткімі, зласлівымі, цынічнымі і г. д.
Што ж рабіць у гэтым выпадку? У першую чаргу, неабходна паказаць дзіцяці кантраст, паміж дрэннымі і добрымі справамі, а галоўнае – станоўчае стаўленне навакольных, да добрых справах, і вельмі адмоўнае, да дрэнным.
|
| Категорія: 11-ы клас | Додано: 25.10.2017
|
| Переглядів: 946
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
