Жоўты Пецярбург у творы «Злачынства і пакаранне» Ф.М. Дастаеўскага
Творчасць Фёдара Міхайлавіча адлюстроўвае эпоху. Асабліва ярка выяўляецца малюнак Санкт-Пецярбурга. Дастаеўскі ў нейкай меры працягвае ідэі, закладзеныя М.В. Гогалем (выварат горада), але дэманструе ўсё яшчэ больш абвостранае.
Калі чытаеш «Злачынства і пакаранне», то становіцца страшна: горад літаральна паглынае герояў, не дае ім спакою. Бледна-жоўтыя дома ствараюць панылы фон, які ўзмацняе балючыя стану чалавека.
Дастаткова ўспомніць Радзівона Раскольнікава. Вакол яго старыя струхлелыя хаты. Герой адчувае сваяцтва з гэтымі будынкамі, хоць значна маладзей будынкаў. Маральна раскольнікаў старэй сваіх гадоў, бо жыццё ў галечы старыць.
У Дастаеўскага хвароба праяўляецца ў атмасферы. Жёлтая вада і пажоўклы шклянку - так апісвае аўтар стан хваробы Радзівона Раскольнікава. Тым больш, Ва ўяўленні Дастаеўскага жоўты колер - гэта знак хваробы і галечы.
Можна ўспомніць людзей. Усе збяднелыя і ўбогія ў рамане носяць вопратку, якая мае жаўтлявы колер. Або старасць так зрабіла, або першапачаткова рэчы былі такога колеру. Галеча часам праяўляецца ў матэрыяльным плане, але і аказвае негатыўны ўплыў на стан чалавека, забівае ўсё добрае ў яго душы.
Дастаеўскі падкрэслівае наяўнасць жоўтых шпалер у пакоях асобных персанажаў. Гэта рашэнне нагнятае абстаноўку, падкрэсліваючы, так бы мовіць, аднатыпную галечу. Як жа быць душэўна здаровым, калі вакол абстаноўку фармуе галечу духу і кашалька? Дастаеўскі заўсёды застаецца сімвалістаў, хоць усе яго творы адлюстроўваюць рэальную рэчаіснасць.
