Лета – гэта маё любімае час года! Я вельмі-вельмі люблю лета, таму што, па-першае гэта канікулы, і можна адпачываць і займацца чым заўгодна цэлых тры месяцы. Яшчэ я люблю лета за тое, што летам заўсёды цёпла, і можна купацца ў рэчцы і ў моры.
Гэтым летам мы з маёй сям'ёй ездзілі на моры. Мы амаль кожны год ездзім адпачываць на мора, і заўсёды гэтыя паездкі запамінаюцца мне надоўга. Паехалі мы на цэлых пяць дзён, узялі з сабой палаткі і ўсё самае неабходнае. Я вельмі люблю спаць у намёце, гэта зусім не тое, што спаць дома ў сваім ложку, гэта нашмат цікавей. А мой малодшы брацік, яму толькі два гадкі, у першы раз спаў у намёце, і яму вельмі спадабалася.
На моры мы купаліся, загаралі, корпаліся ў пяску і будавалі замкі. А па раніцах мы з татам плавалі на рыбалку на надзіманай лодцы. Лавілі мы камбалу, а прынадай у нас быў кальмар. Вялікую рыбу злавіць атрымлівалася толькі ў таты, а я лавіў толькі маленькую. Але нават маленькую камбалу цягнуць вельмі цяжка і цікава! Калі мы прыязджалі з рыбалкі, нас ужо чакала маці з брацікам, і мы садзіліся абедаць. А на вячэру мама рыхтавала розныя смачныя стравы з рыбы, якую мы з татам злавілі. А я дапамагаў маме чысціць рыбу.
Па вечарах мы разводзілі вогнішча і доўга сядзелі каля яго. Тата расказваў нам страшныя гісторыі, а часам і смешныя. Мы з мамай смяяліся. А потым мы ішлі спаць у палатку, і засыпалі пад шум мора.
На трэці дзень нашага знаходжання на моры са мной адбылася гісторыя. Я плаваў на надзіманым матрацы, недалёка ад берага, у мяне была маска, і я перегибался праз матрац і глядзеў на марское дно. Гэта вельмі займальнае занятак! Мама казала мне, каб я не адплываў далёка ад берага, і я стараўся так і зрабіць. А потым я ўбачыў на дне вялікага і вельмі прыгожага краба, ён поўз па дне, перабіраючыся праз каменьчыкі, ён вельмі мяне зацікавіў, і я стаў назіраць за ім. За гэтым заняткам я зусім не заўважыў, як мой матрац адплыў ад берага на вялікую адлегласць.Калі я высунуў галаву з вады, то зразумеў, што я ўжо далёка ад берага, убачыў маму, якая што-то крычала і махала рукамі. Я вельмі спалохаўся, таму што мора вакол было вельмі вялікае і грознае. А потым я ўбачыў папу, ён падбег да берага і кінуўся ў ваду. Ён плыў, плыў і, нарэшце, даплыў да мяне, узяўся за матрац і пацягнуў яго да берага, мне ён нічога не казаў. А я сядзеў і думаў, што мяне будуць моцна лаяць. Але мяне не лаялі, мама абдымала і цалавала мяне, а тата распавёў мне, што магло са мной здарыцца, і што я мог патануць.Я паабяцаў бацькам ніколі больш так не рабіць, і ведаю, што стрымаю слова!
Нягледзячы на гэты выпадак паездка на мора мне вельмі спадабалася і шмат чаму навучыла.
|
