Я вельмі люблю вячоркі каля вогнішча, на якіх мы рыхтуем смажанае мяса і хлеб. Гэтым летам мы з бацькамі здзейснілі паход на пікнік у суседнім бары. Тата намариновал мяса, гэта ў яго лепш за ўсіх атрымліваецца ў сям'і. Я ж падрыхтаваў нам усім бутэрброды. Мы вызвалілі маму ад абавязкаў па гатаванні на пікнік, так як яна ўвесь год стаіць ля пліты і гатуе нам смачныя кашы па раніцах.
Развядзенне вогнішча з'яўляецца сапраўдным прыгодай. Бо напярэдадні ўначы прайшоў невялікі дожджык, знайсці сухі галлё было задачай падвышанай складанасці. Мокрыя жа галіны не ўсе хацелі ні ў якую загарацца. Тата хацеў нават выкарыстоўваць бензін для таго, каб распаліць вогнішча, але мама была супраць, бо на вогнішчы нам трэба было рыхтаваць мяса. Але я нездарма хаджу ў школу. На ўроках АБЖ нам распавядалі, што вогнішча можна хутка распаліць, калі выкарыстоўваць сухі мох, які можна сустрэць пад вялікімі дрэвамі. Разам з татам мы знайшлі такое дрэва побач з нашай палянцы. І, праўда, пад ім мелася шмат сухога моху, які быў абаронены дрэвам ад траплення вільгаці.
Мы збудавалі найпростую канструкцыю з галінак, у цэнтры якой і паклалі наш сабраны мох. Мох адразу ж разгарэўся і пачаў перадаваць полымя галінкамі, якія сталі паступова загарацца. Затым тата стаў падкладаць і больш тоўстыя галінкі, у выніку чаго ў нас атрымаўся паўнавартасны вогнішча, ад якога можна было сагрэцца.
У гэты дзень мы выдатна правялі час, падрыхтавалі духмяны шашлык і шмат смяяліся. Тата потым яшчэ доўга распавядаў сваім сябрам аб тым, які ў яго кемлівы сын, і што ён не дарма ходзіць у школу.
