Среда
08.05.2024
17:39
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 5
Гостей: 5
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 3-ы клас

Каліна


Выдатны восеньскі дзень. Паветра стаў празрысты, лёгкі, калі спадабацца, то можна ўбачыць срэбныя павуцінкі. Сонейка яшчэ цёплае, ласкавае, сагравае нас апошнім цяплом. Грэе яно ўжо не так моцна, як летам. А вунь там, удалечыні, золотятся бярозавыя гаі, ярка-чырвоная варта рабіна. Лісце на дрэвах ужо мяняюць колер і паволі пачынаюць ападаць. Як выдатная ранняя восень!

У такую цудоўную надвор'е ніколі не сядзіцца дома. Гэта так прыемна, выйсці на шпацыр, дыхаць водарам восеньскіх кветак, слухаць спевы птушак.

Іду і бачу, каля невялікага азярца прыгожы кусцік, а на ім чырвоныя ягады. Падыходжу бліжэй. Ды гэта ж дрэўца каліны! Як жа я яго адразу не пазнаў? Я ж так люблю гэта дрэва! Чаму ён падабаецца ўсім маім сваякам? Чым жа яна так прыцягвае людзей?

Па-першае, гэты куст вельмі прыгожы. Нізенькі, пухнаты, і на ім шмат-шмат ярка-чырвоных ягодок. А паміж імі шэпча-шамаціць шырокія ярка-зялёныя лісце. Рубінаў гронкі надаюць каліне асаблівую прыгажосць у тыя восеньскія дні, калі пройдуць листопады і прырода стане шэрай і несамавітай , а неба нізкім і цьмяным. У гэты час каліна як бы сагравае прыроду вогненна-пунсовымі гронкамі. Таму аддаленыя восеньскія навальніцы і зарыва зарниц ў народзе часта называлі калинниками.

Па-другое, каліна усім вядомая сваімі гаючымі ўласцівасцямі. Аказваецца, яшчэ вельмі даўно яе ягадамі лячылі прастуду, хваробы сэрца.

А яшчэ каліну лічылі вясельным дрэвам. Таму перад вяселлем нявеста падавала жаніху ручнік, расшытыя лісцем і ягадамі каліны. Дзявочыя вянкі дапаўняліся яркімі пладамі каліны. Перавязаны пунсовай стужкай пучок саспелых ягад каліны ўпрыгожвалі вясельны каравай; пладамі каліны пасыпалі пачастункі на вясельным стале. А незамужнія дзяўчаты апраналі на галаву вянкі з каліны, каб удала выйсці замуж.

Паглядзеў я на гэты цуд-куст, на гэтую «жывую аптэку» і пасадзіў яго ў нас у двары. Мы вельмі ўважліва даглядаем за ім, таму што па расказах маёй бабулі, у ім і каханне, і мудрасць.

І калі снег упадзе белым пакрывалам на зямлю, ярка-чырвоныя ягады яшчэ доўга будуць гарэць агнём і радаваць вока. 


Категорія: 3-ы клас | Додано: 08.08.2017
Переглядів: 851 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar