Четверг
25.04.2024
02:15
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 5
Гостей: 5
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 3-ы клас

Мая школа (мой клас)


Мая школа-мой другі дом. Там у мяне ёсць вельмі шмат знаёмых і сяброў, і самы лепшы класны кіраўнік. У нас вельмі дружны клас, усе аднакласнікі ў любы момант дапамагаюць адзін аднаму і заўсёды стаяць гарой, і мая класная кіраўніца таксама не гледзячы ні на што заўсёды дапаможа, хоць ёй шмат чаго нельга нам казаць, падтрымае, калі што-то здарыцца і выслухае.

У сталовай нас кухары заўсёды частуюць, мяне і маіх аднакласнікаў, яны ніколі не груба і не крычаць на розныя класы, у тым ліку на мой, калі ў іх раптам што-то не атрымліваецца. Яны рыхтуюць настолькі смачна, што мы заўсёды бяжым за другой порцыяй, нават калі яно ўжо нам і не лезе. 

Кожны дзень мы ходзім у школу. Там мы праводзім вялікую колькасць часу. Таму вельмі важна, каб твой клас быў прыгожым і падабаўся табе.

Я люблю свой клас, ён вялікі і светлы. Вялізныя вокны даюць шмат святла, каб нам добра было сядзець і займацца на ўроках. На падаконніках стаяць пакаёвыя расліны, яны надаюць класу жвавасці і весялосці. Сцены пафарбаваныя ў спакойны белы колер, які заўсёды супакойвае. Яшчэ ў нашай класнай пакоі стаяць новыя парты, яны вельмі зручныя, за імі прыемна сядзець. Спераду варта настаўніцкі стол, а ззаду ў класе стаяць шафы, у якіх шмат падручнікаў, кніг па розных прадметах: матэматыка, руская літаратура, замежная літаратура і іншыя прадметы.

Мы ўсе любім хадзіць у школу, любім сядзець у нашым класе, за сваімі партамі са сваімі лепшымі сябрамі, бо ён для нас - другі дом.

Я хаджу ў школу канчатковае ж за ведамі, каб вырасці і атрымаць адукацыю, а потым пайсці далей вучыцца ў якое-то вышэйшую ўстанову.

Калі летам я чакаю выхаду ў школу, я пачынаю ўспамінаць сваіх сяброў, аднакласнікаў, аднакласніц, настаўнікаў і настаўніц. Але я баюся, што калі я буду выпускацца з школы, мы ўсе адзін аднаго позабудем, бо мы разбретемся па свеце, хто-то з'едзе за мяжу, хто-то пойдзе вучыцца ў вялікі горад і ўсе адзін аднаго позабудут, як быццам-бы нас і не было. 

Але галоўнае, што я ніколі не забуду, сваіх сяброў і любімую класную кіраўніцу, бо яна стала для мяне як другая маці, а мой клас стаў маёй другой сям'ёй, маёй каханай другой сям'ёй. 


Категорія: 3-ы клас | Додано: 08.08.2017
Переглядів: 1584 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar