Сачыненне для 3 класа на тэму «Маё любімае час года».
Зіма – маё любімае час года. Многія мае аднакласнікі не любяць зіму. Яны пастаянна бурчаць на яе. Тое холадна ім, то мокра, то слізка. Ды ў гэтым і ёсьць уся хараство!
Выйдзеш на вуліцу рана раніцай, вдохнешь свежы марознае паветра. А пад нагамі рыпіць снег, нібы чараўніцтва якое-то. Калі сняжынкі спускаюцца з неба, здаецца, што гэта бісер, якім вышываны мамін хустку. Ён такі ж белы, прамяністы, іскрысты. Дрэвы быццам надзелі вясельныя сукенкі. У кожнай нявесты свой фасон. Але ўсе яны зіхацяць так, што доўга не можаш любавацца імі, на вачах з'яўляюцца слёзы. А кусты, нібы багатыя жаніхі, нацягнулі на вочы вялікія шапкі.
Яшчэ я люблю зіму за мноства забаў. Мы гуляем з дзецьмі ў снежкі, ды што там, у нас цэлыя бітвы! Будуем замкі. А мінулай зімой я зляпіў для сястрычкі снегавіка. Ён быў у капелюшы, шаліку са смешным маркоўным носам і драўляным стрэльбай. Куды там татавай снеговой бабе. А яшчэ, мы з хлапчукамі ходзім, на зімовых канікулах, на каток. Так выдатна слізгаць па лёдзе і адчуваць сябе вядомым фігурыстам. А санкі, гэта асобная гісторыя! Мы ладзім гонкі, уяўляючы з сябе кіроўцамі звышхуткасных балідаў. Мчим наперад з горкі, толькі вецер свішча ў вушах.Мама, вядома, лае мяне за абледзянелыя штаны і страчаную рукавіцу. Але нядоўга, напэўна, успамінае сябе ў маім узросце. А потым кліча мяне піць мой любімы малінавы чай з мёдам. А дома так цёпла і ўтульна. Тата растапливает печ. Я выглядваю з акна. Вельмі прыгожа і чароўна гараць ліхтарызімой. Яны быццам паставыя ахоўваюць нашу горку і снегавікоў. Адразу хочацца марыць і верыць, што ўсё абавязкова збудзецца.
Як можна не любіць зіму? Бо толькі зімой такое вялікая колькасць святаў і падарункаў. Пачынаецца ўсё з дня святога Мікалая, 19 снежня. У гэтую раніцу мы зазіраем пад падушкі ў чаканні падарункаў. Я здагадваюся, што гэта мама з татам кладуць іх туды. Але маўчу пра гэта, не хачу іх хваляваць, бо яны так імкнуцца. А колькі можна казаць аб свяце Новага года! Я лічу яго самым важным святам у годзе. Ну вядома, пасля майго дня нараджэння. Гэта ж чараўніцтва, ёлка, мандарыны, падарункі, салюты, бенгальскія агні! Каляды, гэта наш сямейны свята.Мы куцьцю варым, ходзім да хросным бацькам. А ўвечары збіраемся ўсёй вялікай сям'ёй за святочным вячэрай. І зноў атрымліваем шмат падарункаў і прысмакаў.
Зіма - гэта няпроста час года, гэта добрая, вясёлая казка.
