Сяброўскія адносіны
Я ніколі асабліва не звяртаў увагу на дзяўчынак у сваім класе, менавіта такое, пра якое кажуць каханне. Адносіны былі проста сяброўскімі, мы разам праводзілі час у кампаніях, гулялі з сябрамі, вучыліся ў адным класе, хадзілі дадому, так як дома знаходзяцца побач. Але раптам якія нарынулі пачуцці, іх проста немагчыма перадаць словамі.
Пачуцці
У адзін з дзён, як мы звычайна ішлі дадому і бурна абмяркоўвалі мінулы школьны дзень, дзяліліся планамі на вечар. Тут я заўважыў за сабой дзіўную рэч, раней я не думаў, што можна сказаць Надзеі, то цяпер я ўсё абдумваў, так як баяўся яе пакрыўдзіць. Паглядзеўшы на Надзю я адчуў, што – то незвычайнае, пачуцці і эмоцыі сталі перапаўняць мяне. Адчуўшы фарбу на твары я сарамліва адвярнуўся. Мне здаецца, што Надзея адчула прыкладна такія ж пачуцці, гэта вельмі дзіўна. Бо ўсё адбылося практычна ў адзін момант. Пасля гэтага мы практычна не гаварылі, а проста глядзелі адзін аднаму ў вочы і ўсміхаліся. Мне здавалася, што ўсе вакол замерла і ў гэтым свеце толькі мы ўдваіх. Вельмі незабыўныя пачуцці і ўражанні.
Заключэнне
З тых часоў з Надзяй мы сталі нашмат бліжэй, сталі гуляць разам, бавіць час, часта рабіць урокі, нават запісаліся ў адну секцыю, каб часцей быць разам. Мы з ёй любім адзін аднаго. Я вельмі хацеў бы, каб гэтыя пачуцці засталіся назаўсёды, так як акрамя яе мне ніхто не патрэбен. Тое ж самае яна кажа і мне. Бацькі пакуль не ведаюць пра маю любоў, мне сорамна ім у гэтым прызнацца. Я ўпэўнены, што яны мяне няправільна зразумеюць і могуць не дазволіць мець зносіны з Надзяй, спасылаючыся на тое, што я маленькі.
|
