Сачыненне на тэму «Так паступаюць сябры», 3-й клас
Як абавязаны паводзіць сябе сапраўдныя таварышы? Як вызначыць, што сярод іх ёсць той адзіны сябар, на якога можна пакласціся? У мяне здарылася некалькі гісторый, дзе спазнаюцца сапраўдныя сябры.
Аднойчы зімовай парой я адправіўся са сваім таварышам Мікалаем пракаціцца з горкі. Мы прыцягнулі да рова санкі і сталі весела праводзіць час. Нечакана з'явіліся больш старэйшыя хлопцы. Калі я каціўся з горкі, то неспадзявана закрануў сані дарослага пацана. Ён моцна раззлаваўся на мяне і стаў закідваць снежкамі. Тут на дапамогу прыйшоў Коля. Ён стаў заступацца за мяне і агароджваць ад нападаў чужынцаў. Тыя супакоіліся і ім стала сорамна крыўдзіць малодшых. Вось так мой сябар не пабаяўся старшакласнікаў і супакоіў іх. Стала хутка цямнець і мы з Мікалаем адправіліся ў зваротны шлях дадому.Па дарозе я радаваўся нашай дружбе і быў вельмі ўдзячны таварышу за яго гераічны ўчынак.
Зваротны ход адбыўся ў насталым пасля гэтага выпадку летам. Мы адправіліся на веласіпедах у бліжэйшы лес, які размяшчаўся побач з вёскай. Тут мне давялося даказаць сваё сяброўства з Мікалаем. Справа ў тым, што ён своечасова не заўважыў глыбокі яр і паляцеў туды з роварам. Ён зусім знік з-пад увагі, а я стрымгалоў саскочыў са свайго жалезнага каня і кінуўся дапамагаць яму. Мне падалася жудасная карціна. Мой сябар ўрэзаўся ў вялікае бервяно. Вялікі пагнуўся ў некалькіх месцах і валяўся побач. Коля быў оцарапан ў некалькіх месцах цела і трымаўся за руку.Ён паскардзіўся на страшную боль і нават пусціў скупую слязу. Было відаць, што ён моцна выцяўся і не можа сам выбрацца з рова. Я дапамог прыпадняцца яму, і ў абдымку мы вылезлі з гэтага страшнага месца. Так мы павольным крокам дайшлі ды сельскай бальніцы. Аказалася, што ў Колі зламаная рука.
Цэлы месяц мой сябар ляжаў у шпіталі, а потым на ложку дома. Яму вельмі перашкаджаў гіпс і было сумна. Я ад усёй душы шкадаваў Мікалая і забаўляў яго. Мы разам рабілі ўрокі і нават паціху займаліся зарадкай. У класе я арганізаваў паход да майму сябру і парадаваў яго наведваннем цэлага класа на чале з класным кіраўніком. Мы доўга гутарылі адзін з адным і распавядалі цікавыя гісторыі. Гэта цяжкі час яшчэ мацней зблізіла нас.
Прайшоў час і Коля стаў выходзіць на вуліцу. Першым справай ён бег да мяне, і мы паволі хадзілі ў парк. Цяпер мы даказалі сваю дружбу адзін аднаму. Вось так сапраўдныя сябры пазнаюцца ў бядзе. Цяпер мы з Мікалаем звязаны на вечна.
