Сёння быў самы лепшы дзень майго жыцця! Нарэшце-то наступіў гэты выдатны дзень і свята «Міс Вясна». Я вельмі доўга чакала гэты дзень, і прыйшоў час паказаць мае таленты.
Мае бацькі доўга не згаджаліся прымаць удзел у гэтым конкурсе, бо да яго неабходна грунтоўна рыхтавацца. Але потым я іх ўгаварыла. Конкурс быў падзелены на некалькі этапаў: прывітанне, песня, танец і стварэнне косы. Да гэтых конкурсаў я рыхтавалася шмат і ўпарта. Мне дапамагалі харэограф, вакаліст, швачка шыла касцюмы, а цырульнік рабіла мне прычоску. Я была вельмі прыгожая.
Прывітанне праходзіла вельмі цікава і займальна. Пачыналася ўсё з танца маіх сябровак, а потым выходзіла я і ўяўляла сябе вершам. Гаворка была пастаўлена правільна і выразна, я вельмі выразна распавяла верш. Усе апладзіравалі мне, а аднакласнікі вельмі падтрымлівалі. Нарад у мяне быў чырвонага колеру ў гарох і белыя пальчаткі.
Песня ў мяне была старая, але да гэтага часу папулярная «Дзе-то на белым свеце». Так як я наведваю вакальны гурток, то гэты конкурс быў для мяне зусім нескладаным. Песню я праспявала без памылак і вельмі прыгожа. У мяне была падтанцоўка, дзяўчынкі з майго класа. Сукенка было блакітнае, з прыгожым нізам і бантам.
Конкурс прычоскі быў вельмі займальным. Я заплятала касу сваёй сяброўцы Насці. У яе валасы вельмі доўгія і густыя, мне было вельмі нялёгка. У іншых канкурсантак і іх памагатых валасы былі кароткімі, і ім было лягчэй. Касу я абрала вельмі цікавую. Перад гэтым я трэніравалася дома. Яна была выканана ў тэхніцы чатырох пасмаў з стужкай. Не ўсе дарослыя могуць стварыць такую прыгажосць. Мая праца была вельмі высока ацэнена.
Але самым маім каронным нумарам стаў танец. Ён вырабіў фурор ва ўсім зале. Харэограф падрыхтавала яго ў індыйскім стылі з вясёлай і запальнай музыкай. Ў танцы мы выкарыстоўвалі яркі шалік і хустку. Мне дапамагаў мой партнёр па танцах, у яго наогул усе танцы атрымліваюцца цудоўна, а разам мы выглядаем вельмі прыгожа. Касцюмы заслугоўваюць асаблівай увагі. У мяне быў касцюм сапраўднай індыянкі з усімі аксэсуарамі, а ў майго памочніка быў кафтан і вузкія штаны. Усё гэта было ў жоўта-зялёнай гаме. Наш танец атрымаўся проста незабыўным.
У апошні момант суддзі абвясцілі вынікі. Мне было так страшна і не камфортна, бо кожнай дзяўчынцы хочацца перамагчы. І мае старанні ўвянчаліся поспехам. Я стала ўладальніцай першага прызавога месца! Майму шчасцю не было межаў, а бацькі вельмі мной ганарыліся. Гэты выдатны свята я запомню на ўсё сваё жыццё.
