Суббота
27.04.2024
04:39
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 3-ы клас

Восень наступіла


Наступіла восень. Сонца грэе яшчэ амаль па-летняму, імкнучыся аддаць апошняе нерастраченное цяпло. На блакітным і чыстым небе яшчэ амаль няма хмар. Толькі вецер стаў больш халодным і рэзкім, нагадваючы аб тым, што на двары ўжо верасень месяц. Сярод яркай зеляніны ўжо прыкметныя першыя прадвеснікі восені: жоўтыя і чырвоныя лісце. Хутка яны опадут з дрэў і накрыюць сабой усё дарогі і дарожкі.

Птушкі ўжо пачынаюць збірацца ў зграі, рыхтуюцца да працяглага пералёту ў вырай. Яшчэ чуецца адусюль іх вясёлы гоман, шчабятанне, якія неўзабаве аціхнуць да новай вясны. Яшчэ не пачаўся сезон зацяжных і бурных ліўняў, аднак неба ўжо зрэдку хмурыцца. Часам на зямлю праліваецца дождж, але лужыны высыхаюць тут жа пад апошнімі ласкавымі прамянямі сонца.

Па раніцах становіцца халадней. Неба ў гэты час дзіўна празрыстае, чыстае і высокае. Здаецца, быццам узмацнелы вецер разагнаў ўсе аблокі, раскідаў іх па далёкіх кутках, каб нішто не перашкаджала сонцу дарыць нам сваё цяпло. Разам з чырвонымі лісцем чырванеюць і ягады. Усе хмызнякі быццам спецыяльна приукрасились да пачатку восені. Ягады розных памераў ціхенька пагойдваюцца, прыцягваючы ўвагі птушак і маленькіх звяркоў, якія робяць запасы на зіму. У паветры варта асаблівы восеньскі водар: пах свежескошенной травы, нагрэтай за лета зямлі і спелых яблыкаў.

Прырода апранаецца ў яркія восеньскія фарбы, імкнучыся пакрасавацца перад прыходам чорна-белай зімы. Гэта падобна на развітальны карнавал, дзе залатая восень імкнецца паказаць усю сваю прыгажосць. Шпаркасць і рэзкасць гарачага лета сыходзяць, саступаючы месца степенности і марудлівасць, што больш адпавядае цяперашняму часу года. Нават надакучлівыя насякомыя, раней практычна няўлоўныя, цяпер пачынаюць ўпадаць у спячку. Іх руху, марудныя і сонныя, не даюць забыцца пра тое, што восень ужо на парозе.

Але, перш чым канчаткова пахаладае і поблекнут яркія фарбы, трэба будзе яшчэ парадавацца апошняму прывітанне ад цёплага часу года: бабьему лета. Гэтая мяжа паміж летам і восенню па-асабліваму яркая і прыкметная. Яна быццам увабрала ў сябе найбольш яркія і цёплыя фарбы, злучыла цяпло і яркасць лета з марудлівасцю і ўтульнасцю восені. У гэты час можна атрымаць асалоду ад апошнім цяплом і, пад промнямі ўжо похолодевшего, але ўсё яшчэ цёплага сонейка, памарыць аб будучыні гарачым леце. 


Категорія: 3-ы клас | Додано: 08.08.2017
Переглядів: 3084 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar