Вторник
07.05.2024
12:03
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 48
Гостей: 48
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 4-ы клас

Цікавы выпадак у маім жыцці


Я хачу расказаць вам аб тым, што са мной здарылася гэтым летам на маіх вакацыях. Мы з бацькамі кожнае лета праводзім на дачы ў нашых сваякоў. У іх вялікі двухпавярховы дом і ўчастак зямлі. Непадалёк ад вёскі працякае вузкая, але быстротечная і поўная рака. Мы з маімі сяброўкамі часта там зависаем. Часам ловім з самаробных вуд, а часам у некаторых выпадках можам выдумляць вясёлыя і пацешныя гульні і гуляць там на прибрежье альбо прама ў рацэ.

Гэта адбылося на апошняй тыдні нашых канікул у вячэрні час. Надвор'ечка была добрая, ужо пачынаўся заход сонца. Над вадой лятала вялікая куча маленькіх мошак. Мы з маёй сяброўкай ляпілі пясочныя замкі на прибрежье ракі, кідалі ў вадзіцу камяні і проста маўчалі. Я адшукаў за сваёй спіной досыць такі вялікі камень і з размаху кінуў яго ў рэчку, пачулі шумны ўсплёск..., - і раптам там, куды я кінула камень, з-пад вады з'явіліся вялікія бурбалкі паветра!

Мы заціхлі і прыгледзеліся па лепш. На той самай участку, дзе не так даўно падымаліся бурбалкі, узнік нейкі чорны аб'ект і стаў перасоўвацца супраць напрамкі ракі. Мы хутка паўскоквалі і памчаліся за ім уздоўж узбярэжжа ракі.

Неўзабаве аб'ект наблізіўся да нас. Мы скамянелі. У прыцемках мы не ўгледзелі гэта істота. Мы асцерагаліся нават рухацца, і мы не разумелі па якой прычыне ў нас такое стан. Толі баяліся спудзіць гэтага звера, толі асцерагаліся яго самога.

Тут хмары адступілі ў бок і ў святле мінулых пробліскаў сонца мы заўважылі чыю-то мохнатую морду. Гэта апынуўся бабёр. Аж да самага дня гэта я бачыла яго толькі толькі ў ілюстрацыях энцыклапедый і ніяк не меркаваў сутыкнуцца з ім жыўцом. Мы вельмі ўзрадаваліся гэтай сустрэчы.

Праз хвіліну бабёр пляснуў сваім хвосцікам па вадзе і знік з нашых вачэй. Мы яшчэ пастаялі там некаторы час, каб зноў убачыць яго, аднак так і не дачакаліся...

Пасля гэтага здарэння мы яшчэ не адзін раз былі на тым месцы. Бралі бабру розную і кідалі ў цэнтр рэчкі. Аднак бабёр так і не выйшаў больш да нас.

Назіраць за дзікімі жывёламі вельмі цікава, і мы будзем спадзявацца, што яшчэ не адзін раз ўбачым яго.


Категорія: 4-ы клас | Додано: 28.10.2018
Переглядів: 1364 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar