Вторник
23.04.2024
13:29
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 17
Гостей: 17
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 4-ы клас

Мая любімая цацка (Плюшавы мішка)


У кожнага дзіцяці ёсць любімая цацка, якая чаму-то лепш за астатніх, прыгажэй і даражэй. Для каго-то каханай цацкай застаецца тая, якая была самай першай, а для каго-тое, што падарылі на дзень нараджэння бацькі, бабулі або дзядулі, а магчыма нават і лепшыя сябры дзяцінства.

Мае бацькі вельмі часта куплялі мне цацкі, таму за ўсё маё дзяцінства ў мяне іх набралася вельмі шмат. Гэта розныя лялькі з кучерявыми і прамымі валасамі, плюшавыя, рознакаляровыя зайцы, пухнатыя коткі і сабакі, але маёй самай любімай цацкай застаецца вялікі, белы, плюшавы мядзведзь. Ён дастаўся мне ад мамы. Калі-то мой тата падарыў яго маме. Яна яго назвала Эмі, у гонар таты, так ён і застаўся, тым самым, дарагім для нас дваіх Эмі. Гэты мішка падобны на белага паўночнага мядзведзя. На яго «кажушкі» няма ні адзінага плямкі, таму ён падобны на вялікую, белую снежную гару.Яго вялікія, чорныя вочы заўсёды напоўнены радасцю, а яго чорны нос, так і спрабуе унюхаць смачныя пахі мамчыных пірагоў. З'еў ён іх, бачым шмат, падняць Эмі не магчыма. Цяпер яму 17 гадоў.

А яшчэ ў Эмі ёсць шалік, ён так яму ідзе, што мы з мамай вырашылі пашыць яшчэ пару рознакаляровых шалікаў. Зімой, кожны тыдзень, мы яго мяняем, ён у нас, модны мішка.

Калі я была зусім маленькай, Эмі здаваўся такім велізарным і страшным, што часам я проста баялася да яго падысці. Ён сядзеў на вялікім зэдліку ў кутку нашай пакоі, і так строга назіраў за мной. Але мама, часта клала мяне на Эмі, калі я глядзела мульцікі, ён служыў для мяне крэслам. Ён быў такі мяккі, утульны і зручны, што я адчувала сябе, як у матуліных руках. Тады мой страх хутка знікае. Я да гэтага часу валяюся, кожны дзень на ім пасля школы, мы разам робім хатнюю працу.Адзін раз у месяц мы з мамай купала Эмі, таму што яго белая шубка губляе беласнежны выгляд, пасля купання, ён становіцца як новенькі.

Я вельмі люблю Эмі і рада, што менавіта гэтая цацка дасталася мне ад мамы. Я вырашыла, што калі ў мяне будуць дзеці, я абавязкова падару яго ім. Гэта будзе нашай маленькай сямейнай традыцыяй.


Категорія: 4-ы клас | Додано: 09.08.2017
Переглядів: 9810 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar