Я вельмі люблю чытаць. Мне такую станоўчую звычку сфармавала мама, яна заўсёды чытала мне перад сном. Кожны наш вечар да гэтага часу праходзіць у чытанні кніг. Толькі наш тата не падтрымлівае традыцыю, ён не любіць чытаць.
Мне ўсяго 9 гадоў, але я прачытала ўжо шмат дзіцячых кніг. Мне іх дораць на святы, дні нараджэння і купляюць проста так. Я люблю мастацкія кнігі, чытаю іх запоями. Навукова-папулярныя часопісы мяне не прыцягваюць, хоць бабуля мне іх прыносіць рэгулярна. Вось так уся мая радня прышчапляе мне любоў да літаратуры.
Але маёй любімай кнігай з самага пачатку стала «Прыгоды ў лясной школе» Усевалада Нестайка. Гэта вельмі цікавая дзіцячая кніга. Тут распавядаецца аб неверагодных прыгодах зайкі і яго сябра вожыка. Яны сталі вучыцца ў школе, у якой дырэктар быў касалапы мішка. Ён вельмі добра ставіўся да сваіх вучням і распавядаў ім аб добрых справах, таксама ён быў настаўнікам музыкі.
У класе ў іх быў вучань воўк, ён крыўдзіў усіх вучняў. Кусаў іх за вушы, штурхаў, крыўдзіў і абзываў, але ў канцы кнігі ён пасябраваў з імі.
Гэтая кніга вучыць быць добрым, спагадным і прыязным, вучыцца дапамагаць сябрам у бядзе. Неабходна быць адважным ў любой сітуацыі і тады ў цябе абавязкова будуць паважаць сябры. Звяры навучылі мяне не баяцца ніякай дрэнны жыццёвай сітуацыі і вучыцца накіроўваць сваю энергію і дапытлівасць у пазітыўнае рэчышча.
Вельмі цікавыя ўзаемаадносіны паміж аднакласнікамі. А якія смешныя ў іх імёны: Зіна Бябешка, Раиска Мяу і іншыя. Усё вельмі ганарыліся двума сябрамі і сталі лічыць іх героямі.
У гэтай кнігі ёсць чатыры часткі, і я ўсе іх прачытала. Кожная частка з серыі здзіўляе сваімі прыгодамі і вельмі смешнымі гісторыямі. Кожны раз звяры трапляюць у цікавую і захапляльную сітуацыю, але яны заўсёды шукаюць спосаб выблытацца з яе. У іх ёсць смелыя і прыязныя памочнікі. Нават настаўнікі лясной школы дапамагаюць зайке і вожыку.
Я дзялілася гэтай цікавай кнігай са сваімі сябрамі і ўсе, хто прачытаў яе, ацанілі гумар аўтара. Аўтар гэтай кнігі вельмі добры дзіцячы пісьменнік. Ён піша з веданнем сваёй справы і дзеці любяць яго гісторыі. Яны сапраўды вясёлыя і займальныя. Пісьменнік, на жаль, ужо памёр, але памяць аб ім застанецца ў сэрцах яго юных прыхільнікаў.
Часам мне хочацца трапіць у госці да гэтых дзіўным сябрам і разам з імі акунуцца ў захапляльны свет прыгод. Усім аматарам кніг вельмі раю прачытаць яе.
