З з'яўленнем сястрычкі я вельмі змянілася. Мне давялося пасталець, бо цяпер мне трэба клапаціцца пра яе.
Калі мама сказала навіна, што ў мяне будзе сястра, я крыху засмуцілася. Бо я спалохалася, што ўсе ўвага будзе ёй, а не мне. Але калі сястрычка нарадзілася, усё памянялася ў лепшы бок. Бацькі ўсё так жа шмат часу надаюць мне, я не адчуваю сябе адзінокай. Мае бацькі вельмі разумныя людзі, і яны змаглі падарыць нам аднолькавую колькасць любові.
Завуць маю сястру Маша. Яна вельмі прыгожая і вясёлая. Цяпер ёй адзін годзік, яна нядаўна навучылася хадзіць, і цяпер заўсёды бегае за мной. Яна вельмі актыўная, любіць пагуляць у кубікі, хованкі, і пляскаць у далонькі. Калі я ўключаю музыку, яна пачынае танцаваць, выглядае гэта вельмі пацешна.
Валасы ў Машы светлыя і вочы блакітныя. Усе кажуць, што яна падобная на ляльку. Часам я спрабую заплесці ёй коску, але яна не дае гэта зрабіць, Маруся не сядзіцца на месцы. Кожны дзень мы разам з мамай гуляем у парку, Машанька сядзіць у калясцы і любіць разглядаць птушачак.
Мая сястра — творчая асоба. Ёй падабаецца маляваць, збіраць домік з пазл. Калі ў яе што-то атрымліваецца, яна захоплена крычыць, каб мы паглядзелі на яе поспехі. Цяпер я спрабую навучыць яе размаўляць. У нас ужо ёсць поспехі, яна прамаўляе склада.
Маша - мая любімая сястрычка. Я дапамагаю маме ў сыходзе за ёй, бо ў мамы шмат спраў. Трэба прыгатаваць паесці, пагладзіць рэчы, зрабіць уборку, і ва ўсіх гэтых справах не забываць пра Машу. Тата таксама імкнецца дапамагчы маме, часам ён выходзіць на шпацыр з сястрой, каб мама адпачыла. Мая сям'я заўсёды будзе на першым месцы, і я іх усіх вельмі люблю.
|
