Среда
08.05.2024
05:03
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 6
Гостей: 6
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 4-ы клас

Малодшая сястра


Мяне завуць Вадзім. Я вучуся ў школе, перайшоў ужо ў чацвёрты клас. Вельмі гарэзны хлапчук, які любіць пагуляць і адцягнуцца ад урокаў. Як любыя хлопцы з нашага двара ці ж мае аднакласнікі захапляюся аўтамабілямі, вельмі хачу ўжо хутчэй сабраць поўную калекцыю рарытэтных аўто. У вольны час хаджу на секцыю каратэ. Кожны дзень пасля школьных заняткаў я прыходжу ў спартыўны комплекс, дзе штодня оттачиваю сваё майстэрства. Бо для мяне спорт не проста аднадзённае захапленне, а мара звязаць з ім усю ўсвядомленую жыццё.Мару, як я выросту дабіцца пэўных вышынь у спартыўным свеце і адправіцца на алімпійскія гульні. Паказаць усяму зямнога шару, на што я здольны. Упэўнены, што мая мара абавязкова збудзецца. Для мяне вельмі важна, што ў гэтым мяне падтрымліваюць мае бацькі, так сказаць падзяляюць са мной маю мару. Увогуле я нармальны дзіця, які хоча дамагчыся чаго-то ў сваім жыцці. Але самае галоўнае ў маім жыцці, гэта мая малодшая сястрычка.

Не так даўно ёй споўніўся толькі адзін годзік. Я ўдзячны сваім бацькам, што яны далі мне магчымасць мець сястрычку. Бо гэта такое шчасце, калі ты ў сям'і расцеш не адзін. Памятаю, як на кожнае свята, я загадваў толькі адно жаданне, якому наканавана было спраўдзіцца. Калі Настачка нарадзілася я стаў самым шчаслівым чалавекам на зямлі. Я разумеў, што я старэйшы і што, я мужчына, ад якога шмат залежыць у нашай сям'і. Калі маму выпісалі дадому з радзільні я ўсімі спосабамі спрабаваў ёй дапамагчы. Натуральна пачаліся бяссонныя ночы, Насця занадта ўжо часта прачыналася есці.Я тым часам таксама не спаў, а спецыяльна ўставаў, дапамагаў маме прыгатаваць малой сумесь. У такім рэжыме мы знаходзіліся досыць доўга, пакуль Наста не вырашыла, што пара даць нам магчымасць выспацца па начах. Раніцай я ішоў у школу, а пасля вяртання выходзілі шпацыраваць з калыскай. Вось іду я з каляскай і мяне такая гонар бярэ, што я старэйшы брат, які будзе пастаянна забяспечваць ёй абарону што - б не здарылася. Нашы прагулкі звычайна складаюць некалькі гадзін. За гэты час сястрычка прымудраецца трохі паспаць, а потым заўзята прыступае да вывучэння новага свету.Зусім нядаўна ўпершыню гуляліся ў пясочніцы з іншымі дзеткамі. Ёй настолькі спадабалася гуляць з іншымі малымі, што не хацела сыходзіць з дзіцячай пляцоўкі. А бо ёй яшчэ трэба будзе пазнаёміцца з такім вялікай колькасцю ўсяго цікавага. Вось да лета збіраемся паехаць на мора, думаю мая Настюша будзе ў захапленні ад адпачынку. Ну пра яе бяспекі паклапачуся я, таму што сястра гэта падарунак, які я атрымаў на ўсю сваю жыццё. І зараз на мне ляжыць адказнасць за яе шчаслівае жыццё. 


Категорія: 4-ы клас | Додано: 09.08.2017
Переглядів: 4260 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar