Прырода гуляе вельмі вялікую ролю ў нашым жыцці. Чалавек і прырода цесна звязаны адзін з адным таму так важна жыць у гармоніі з прыродай. Часам прыгажосць прыроды проста зачароўвае, здаецца, што няма нічога на свеце выдатней. Прыгажосць свету не з чым не можа параўнацца. Як яна прыгожая. У кожную пару года прырода выдатна па-свойму будзь-то лета, восень, зіма ці вясна. Але гэта тычыцца не толькі поры года, але і часу сутак. Асабліва прыгожая прырода на досвітку і на заходзе дня. Менавіта ў гэтыя хвіліны адчуваеш нейкае чараўніцтва, нібы прыроды раскрывае перад табою ўсю сваю душу.
Прачнуўшыся раніцай, мы ў першую чаргу адкрыўшы вочы бачым яркія прамяні сонца, якія прабіваюцца ў наша акно - з гэтага і пачынаецца раніца. Але часам мы не заўважаем як нам здаецца такіх дробязяў,але з гэтых дробязяў і складаецца наша жыццё! Усё, што нас акружае кожны дзень, кожную хвіліну і кожную секунду - гэта прырода, без якой мы не можам пражыць і дня!
І усё ў прыродзе ўзаемазвязана паветра без якога мы не можам жыць, дрэвы якія робяць паветра чысцей, зямля з якой растуць дрэвы і г. д. А вада - гэта так жа галоўная складнік нашага быцця. Але самае страшна тое, што без таго, без чаго чалавек не можа жыць самі ж мы забруджваем не разумеючы таго.
А тым, чым мы харчуемся - гэта таксама дае нам прырода: мяса, рыба, гародніна і садавіна. Той жа хлеб, алей і шмат іншае можна пералічваць да бясконцасці.
Тая прырода, якая нас акружае цяперашні цуд - палі, лясы, мора і акіяны. А якія ёсць прыгожыя куткі зямлі у якіх мы можа ніколі не пабываем але мы ведаем пра іх пра той красе. Выйшаўшы на вуліцу варта толькі падняць галаву і паглядзець на уверх - якая прыгажосць! Дрэвы ледзь чутна калыхае сваімі \"галавой\", а вакол такая сінь да бясконцасці што можна любавацца цэлы дзень і тут увесь шум вакол суціхае, і толькі чуваць ціўкання птушак, і іх спевы зачароўвае.
Каб атрымліваць асалоду ад прыгажосцю прыроды не трэба ехаць далёка, дастаткова схадзіць у парк ці лес. Асабліва прыгожая прырода восенню, калі хочацца сядзець на лавачкі і ўбіраць у сябе ўсю яе прыгажосць, атрымліваць асалоду ад ёю. Менавіта тады адчуваеш, як твая душу напаўняецца новымі фарбамі, як яна насычаецца прыгажосцю навакольнага свету. У гэтыя моманты ўсведамляеш, як цесна звязаны з прыродай.
Прачнуўшыся рана раніцай мы бачым кроплі расы на траве і калі блісне сонца то здаецца быццам па траве раскіданыя каштоўныя камяні, і дзе то пад невялікім кусцікаў з самай раніцы мурашка пачаў сваю працу - гэта ўсё і ёсць прырода, якая акружае нас! І мне б вельмі хацелася што б мы гэта ўсё шанавалі і заўважалі тую прыгажосць, якая нас акружае нас, а самае галоўнае бераглі і клапаціліся аб ёй як аб самім сабе, таму што прырода - гэта мы!!!
