Сачыненне па карціне І. Э. Грабара «Лютаўская блакіт»
Мастак Ігар Грабар знакаміты тым, што пісаў выдатныя пейзажы на зімовыя тэмы. У яго быў свой, адасоблены погляд на навакольны свет. Яго палотны адрозніваюцца з палотнамі іншых пейзажыстаў, таму што ён выкарыстаў сваю цудоўную палітру пры адлюстраванні рускай прыроды.
Твор "Лютаўская блакіт" адрозніваецца незвычайнасцю і чарадзействам. На пярэдні план вылучана звычайная бяроза. Яна здаўна стала сімвалам усяго рускага. Яе прыгажосць і вытанчанасць падкрэслівала мноства паэтаў, пісьменнікаў і мастакоў. На палатне Грабара нават узімку бярозы выглядаюць пышна і прыгожа. Іх ўпрыгожвае тонкі пласт намаразі, які на сонцы іскрыцца і фантануе усімі колерамі вясёлкі. Ствараецца ўражанне, што дрэвы нібы заліты роўным загарам зімовага сонейка. Бярозкі апрануліся ў чаканні хуткай адлігі і вясновага цяпла.Аб маючай адбыцца змене умоў надвор'я апавяшчае бясхмарнае, сіняе неба, якое плаўна пераходзіць уверсе ад цёмна-сіняга да светла-блакітнага колеру. Яно падкрэслівае выправу дрэў, робіць іх яшчэ больш прывабнай і прыбраней. Яны выглядаюць натуральнымі на фоне дзікай прыроды.
Мастак для напісання сваёй карціны выкарыстоўвае ў асноўным цёплыя фарбы. Назва "Лютаўская блакіт" зусім не азначае, што на карціне выкарыстана шмат белага колеру. Грабарамі атрымалася выкарыстоўваць самыя нечаканыя тоны кветак там, дзе іх па вызначэнні не павінна быць. Звыклы нам на самай справе белы снег мае на палатне нечаканыя фіялетавыя водбліскі, што падкрэслівае яго структуру і робіць больш выразным. Жаўтлява-бурштынавым колерам мастак вылучыў лес ззаду бяроз. З-за чаго ён надае палатну святочнасці і асаблівай увагі.
Апраўленыя сінім небам бярозы становяцца фантастычна прыгожымі. Мастак ужыў мноства цёплых тонаў, што падкрэслівае прыход доўгачаканай вясны. Таму палатно стала раскошным, цудоўным і фантастычным. Звычайнаму чалавеку можа здацца, што пейзаж не вельмі праўдападобны, але спецыяліст адразу ўлоўлівае ў ім праўдзівасць і штодзённасць. Чаму ў таго, хто глядзіць падымаецца настрой і радасць ад сузірання кавалачка прыроды. Хочацца самому апынуцца ў гэтым цудоўным месцы і ўдыхнуць сцюдзёнай, чыстага паветра.Не трываецца пабадзяцца сярод прыгожых дрэў і атрымаць асалоду ад прыгажосцю рускай прыроды. Такія думкі мне навявае карціна І. Грабара "Лютаўская блакіт".
