Маю лепшую сяброўку клічуць Наташа. Мы разам з ёй практычна ўвесь дзень, акрамя гэтага наведваем тэатральную студыю. Я люблю сваю сяброўку за тое, што з ёй весела і у яе выдатнае пачуццё гумару. І яшчэ яна цудоўны чалавек. Мне здаецца, што ў кожнага павінен быць толькі адзін сябар ці сяброўка, таму што такім чынам можна надаць больш увагі аднаму чалавеку. І такім чалавекам для мяне стала Наташа.
У Наташы вялікія шэрыя вочы, якія на сонцы блішчаць, як каштоўныя камяні. Ўсмешка вельмі да твару Наташы. У яе смуглявая скура і прыкметны румянец. Адно з галоўных вартасцяў Наташы-яе доўгія русыя валасы. Мы кожны дзень робім адзін аднаму прычоскі. Штодня я дзіўлюся, якія густыя і ў яе шаўкавістыя валасы.
У асноўным Наташы падабаецца спартыўная адзенне. Ёй вельмі ідуць сімпатычныя портачкі і кофтачкі.
З Наташай я сябрую з самага дзяцінства. Бывалі выпадкі, калі мяне задзіралі і крыўдзілі хлапчукі. І мая сяброўка ніколі не давала мяне ў крыўду, заўсёды ішла на канфлікт з хлопцамі. Натуральна, яна перамагала ў спрэчках, таму што ішла на кампраміс.
Наташа заўсёды мяне слухае і падтрымлівае, нават калі ў яе самой ёсць якія-небудзь праблемы. Я думаю, што гэта галоўны момант у нашай дружбе.
Чалавек, які можа захаваць мае сакрэты, паслухаць уважліва і даць савет-варты вялікай павагі. У сваю чаргу я стараюся таксама ўважліва ставіцца да Наташы і прыслухоўвацца да яе праблемах.
Вядома, часам мы лаемся. У такія моманты мы перастаем размаўляць, але гэта працягваецца нядоўгі час. Бо гады, праведзеныя разам з сяброўкай, падштурхоўваюць нас да патрэбе адна ў адной. Тады мы пагаджаемся, і хто-небудзь з нас прызнае сваю памылку. Я лічу, што пры сапраўднай дружбе трэба прызнаваць свае памылкі і навучыцца дараваць.
Большасць не вераць у жаночую дружбу, але я вельмі рада, што сустрэла такога цудоўнага чалавека, як Наташа. І спадзяюся, што наша сяброўства будзе доўжыцца вечна.
| 
