Сачыненне на тэму «Байка Крылова – «Варона і Лісіца»», 5-й клас
Іван Андрэевіч Крылоў – самы вядомы рускі байкапісец. Героямі яго баек заўсёды выступаюць жывёлы, але іх характары аўтар піша з людзей. Яму ўдаецца вельмі дакладна адзначаць чалавечыя слабасці, раскрываючы іх у кароткіх жыццёвых гісторыях. Кожная байка абавязкова нясе ў сабе павучальны ўрок для чытача.
«Варона і лісіца» - гэта гісторыя пра тое, як аднойчы раніцай Вароне атрымалася дзе-то здабыць кавалачак сыру. І вось яна усаджваецца на зручную галінку, каб пакаштаваць ласунак, але тут як тут з'яўляецца ліса. Хітрая Лісіца замасливает птушку рознымі кампліментамі. Яна называе Варону цар-птушкай, расхвальваючы яе пёркі і вочкі. Падступная плутоўка угаворвае праспяваць для яе. Вельмі хутка Варона вядзецца на адкрытую ліслівасць, разевает дзюбу, і Лісіца была такая.
Я думаю, што ў гэтай байцы аўтар бэсціць абодвух герояў. І Лісіцу, якая вельмі дрэнна паступіла і падманула наіўную птушку дзеля ўласнай выгады. І дурную Варону, бо яна гатовая паверыць любым салодкім слоў, толькі б пацешыць сваё самалюбства. Гэтай гісторыяй Крылоў звяртаецца да свайго чытача і паказвае яму, як не прыгожа і нават агідна выглядае ліслівасць з боку. У рэшце рэшт сыр дастаўся Лісіцы, але гэтая маленькая перамога не апраўдвае яе ўчынку.
У жыцці мы часам трапляем у падобныя сітуацыі. Часам я заўважаю, як адзін дзіця ліслівіць іншаму, каб спісаць у яго хатнюю працу. Ці бачу вучня, які робіць не шчырыя кампліменты настаўніку дзеля добрых адзнак. Я лічу, што ліслівасць і падхалімства не могуць быць годным паводзінамі. І чалавек, які так паступае не заслугоўваюць павагі іншых. Аднак не варта забываць і пра обманутую Варону. Таму не варта быць занадта даверлівым да малазнаёмым людзям. Мы павінны вучыцца распазнаваць хлусня і быць напагатове, калі яе пачуем.Як кажа руская народная прыказка: «Іншая ліслівасць можа зусім з'есці».
Мне вельмі спадабалася байка Івана Андрэевіча Крылова «Варона і Лісіца». Я ўжо прачытала не мала яго баек, але абавязкова буду цікавіцца і іншымі творамі.
