Чалавек і прырода цесна ўзаемазвязаны. Калі прырода калі-то магла існаваць без людзей, то чалавек не можа жыць асобна ад прыроды. Ёю створаны першыя, далёкія продкі людзей, якія займалі прамежкавае становішча паміж малпай і чалавекам - пилопитеки, дриопитеки, аўстралапітэкі і інш Яны займаліся збіральніцтвам і паляваннем, адчувалі ўласную залежнасць ад прыроды. Калі паляванне "не ўдалася" - людзі галадалі. А засухі і маразы ставілі пад удар іх жыццё. Розныя плямёны пакланяліся духам прыроды.
З часам у людзей з'явілася разнастайная тэхніка, якая дазваляла саджаць ўласныя культуры, з'явіліся фермы, былі пабудаваныя заводы, якія рабілі прадметы першай неабходнасці, станцыі, вырабатывавшие электрычную энергію, перерабатывавшие нафту і газ... Людзям пачало здавацца, што прыродныя рэсурсы бясконцыя, і чалавецтва залежыць ад прыроды ўсё менш.
Аднак чалавецтва не задумвалася пра адваротным баку медаля. Тоны смецця, якія вырабляюцца за год, забруджаныя глебы, атрутныя выкіды з прадпрыемстваў і, як следства, кіслотныя дажджы, разбуральныя жывую прыроду, будынка, скульптуру ў гарадах, азонавая дзірка над Антарктыдай, парніковы эфект (адукацыя залішняй колькасці вуглякіслага газу ў выніку спальвання паліва), знікаючыя віды зямных і марскіх жывёл... Вось вынік усёй чалавечай жыццядзейнасці, згубна ўплывае не толькі на прыроду, але і на саміх людзей. Без азонавага пласта небяспечнае ўздзеянне прамянёў сонца і гібель ўсяго жывога свету немінучыя.
Высечка лясоў - асноўных крыніц кіслароду - прыводзіць да обмелению рэк.
На сённяшні дзень людзі паступова пачалі ўсведамляць сваю залежнасць ад прыроды і неабходнасць клопату аб ёй і ўласнай жыцця. Яны стаміліся ад дрэннай экалогіі, забруджанай атмасферы, ім патрэбна чыстая вада, чыстае паветра, прыгожая і шматстайная прырода. Так, захаванне прыроды з'яўляецца складанай задачай, аднак сумеснымі намаганнямі чалавецтва зможа дасягнуць гэтай мэты. Чым раней мы пачнем рухацца да яе, тым лягчэй будзе аднавіць прыроду.
|
