Усё! Школьныя заняткі скончыліся і наступілі летнія вакацыі. Можна расслабіцца і цалкам пагрузіцца ў свае справы. Бо я станаўлюся амаль дарослым чалавекам: пачатковая школа засталася ў іншым свеце, а наперадзе сярэдняя, больш адказная і сур'ёзная. Бацькі яшчэ напярэдадні паабяцалі выканаць любое маё жаданне, калі я перайду ў наступны клас поўным выдатнікам.
Мы з татам адправіліся ў спартыўную краму за маёй марай, а яна вядомая даўно - гэта многоскоростной ровар. І вось падарунак дастаўлены да нас у дом. Я акуратна сматываю абгортачную паперу і бачу бліскучае мноствам фарбаў цуд. Мяккая гума колаў мякка тычыцца рук, вялікі бліскучы званок выдае узрушаючую трэль, а педалі нагадваюць стрэмя дзікага мустанга! Не хапае толькі тушы ў выкананні бубнача і феерверка, калі спускаюць ўжо сабраны ровар па лесвіцы на двор. Я з гонарам саджуся на сядзенне і...!Колы бадзёра зашамацелі па тратуарнай дарожцы, а руль свабодна падпарадкаваўся мойму кіраванні. Колькі захаплення і радасці было ў маёй душы! Сядзець на ровары было зручна і практычна, так як ён быў яшчэ ў краме падабраны і падагнаны пад мой рост. Трывалыя спіцы выдавалі шелестящий гук пад напорам ветрыку, які зусім не замінаў маёй яздзе. Шчасце біла з мяне фантанам. Пасля кароткай размінкі і навучання, я стаў свабодна разгортвацца ў вузкіх месцах і ні адзін хлапчук не мог мяне дагнаць. Ад хуткаснай язды ў мяне свістаў вецер у вушах і нават звалілася на зямлю кепка з галавы.Здаецца, я адразу спасціг свайго жалезнага каня і радасна пераганяў іншых суседскіх хлапчукоў на роварах.
Тут з суседняга пад'езда выкаціў свой старэнькі ровар малалетні шкет. Ён сеў на сваю машыну і з першага разу абагнаў мяне. Як гэта адбылося на самай справе, я тады не зразумеў, але апынуўся далёка ззаду звычайнага вялікая. Я вельмі здзівіўся, бо мой ровар нашмат сучасней, ды яшчэ і такі прыгожы! Тут мне стала зразумела, што вопыту ў мяне замала. Цяпер мы разам з татам кожны дзень праязджаем некалькі кіламетраў для ўмацавання цягліц ног. Нават у адпачынак на мора ровар рушыў услед за мной на багажніку аўтамабіля.На пясчаным пляжы і па сцяжынках я стараўся перасоўвацца толькі на сваім сталёвым кані.
Вось такім цудам мне запомнілася мінулае лета. Я правёў яго з радасцю і з толкам. Маё здароўе нашмат палепшылася і мускулы сталі рэльефнымі. Так мара перарасла ў рэчаіснасць.
