Гэтым летам бацькі зрабілі для мяне выдатны сюрпрыз. Мы адправіліся цягніком у прыгожы горад, дзе стартаваў праект «Горад прафесій». Гэта вельмі займальнае падарожжа запомнілася мне на ўсё жыццё.
Каб дзецям папрацаваць у такім горадзе для пачатку неабходна было атрымаць так званы пашпарт. Кожнаму дзіцяці выпісвалі дакумент, і можна было адпраўляцца зарабляць грошы. У першую чаргу я пабег папрацаваць пажарнікам. Гэта было так крута! Сапраўдныя пажарнікі апранулі на мяне такую ж форму, як у іх і навучылі мяне тушыць пажар, працаваць з вогнетушыцелем, ратаваць чалавека ад агню. Я добра папрацаваў і зарабіў першыя грошыкі.
Далей я адчуў прафесію сувязіста. Вельмі цікава было даведацца пра ўсіх сродках сувязі і паспрабаваць ўключыць іх самому.
Яшчэ вельмі спадабалася працаваць выратавальнікам. Спецыялісты гэтай прафесіі вельмі адважныя і дапамогуць у цяжкай сітуацыі любому чалавеку.
Далей была спецыяльнасць крыміналістыка. Там усё было вельмі цяжка, бо каб разабрацца ў такой складанай навуцы, неабходна шмат вучыцца. Затое цяпер я ўмею браць адбіткі пальцаў.
Праца ў коннай паліцыі была цікавая. На кані неабходна было патруляваць плошчу, дзе праходзіў гэты праект. Конь апынулася спакойнай і добра слухалася вершніка.
Палюбіў я і працу кінолага, якая апынулася складанай, бо дрэсіроўка службовых сабак справа цяжкая. Сабаку звалі Джэс і яна паказвала нам разнастайныя трукі і свае ўменні. Я яе настолькі палюбіў, што цяпер у бацькоў прашу завесці сабаку.
Займальнай была і прафесія кандытара. З дапамогай спецыяльнага крэму я сам упрыгожыў пернік у выглядзе снегавіка. Ён атрымаўся такім прыгожым, што ёсць яго, было шкада.
Праца фармацэўта мела на ўвазе сартаванне прэпаратаў у цацачнай аптэцы. Аптэкары распавялі нам гісторыі ўзнікнення медыцынскіх прэпаратаў і іх ўласцівасці.
Задавальненне прынесла і праца лесаруба. З дапамогай сапраўднай бензапілы я пілаваў дрэвы. Мне дапамагаў вопытны лесаруб, а яшчэ я апранаў спецыяльнае ахоўнае абмундзіраванне.
І гэта толькі самыя асноўныя прафесіі, якія я паспрабаваў.
На гэтым праекце я зарабіў даволі шмат цацачных грошай, якія потым абмяняў на памятныя сувеніры аб гэтым дні. Выбар прафесій апынуўся вельмі вялікі, было семдзесят пяць найменняў. Я абышоў толькі дваццаць, на астатняе проста не хапіла сіл.
Я вельмі ўдзячны бацькам, што падарылі мне такі цудоўны дзень, дзе я паспрабаваў шмат новага. На памяць засталося вельмі шмат выдатных фатаграфій.
