Я вельмі люблю дожджык. Бо дождж нясе жыватворную вільгаць зямлі, і дае жыццё шматлікім раслінам. Дажджы бываюць розныя, напрыклад лівень. Гэта калі дождж стаіць сцяной і выпадае шмат ападкаў, часам нават падпальваючы ўчасткі. Бывае — дробны дождж, асабліва часта восенню. Калі кроплі дробныя і не вельмі частыя, але халодныя.
Самы мой любімы від дажджу — гэта грыбны. Звычайна ён бывае вясной, альбо ў пачатку восені. Чаму ён так называецца, не ведаю, але мама казала, што пасля такога дажджу ў лесе пачынаюць актыўна расці. Звычайна, калі ідзе грыбны дождж, свеціць сонейка. Яго кроплі ласкавыя, далікатныя і вельмі-вельмі цёплыя. Пад ім так выдатна бегаць і гуляць! Калі ён ідзе летам, то гэта выдатнае выратаванне ад спякоты. І першы званочак, што хутка пара па грыбы і трэба рыхтаваць кошыкі.
Любімым з'явай прыроды ў мяне з'яўляецца вясёлка. З'яўляецца яна, калі кроплі падаюць на яркім сонечным святле. І ў канцы дожджыку абавязкова з'явіцца рознакаляровае каромысел. Аднойчы я бачыў нават двайную вясёлку, мы з мамай зрабілі некалькі здымкаў. Часам, яна складаецца з сямі кветак. А часам, толькі з некалькіх. Я з нецярпеннем чакаю кожны раз такое прыгожае ўяўленне.
Мне падабаецца, што грыбны дожджык непрадказальны. Бывае так, што на небе ні хмаркі, а раптам пайшоў дождж. Так жа раптоўна ён можа і скончыцца. Неба можа выпусціць некалькі кропель, а часам грыбны дождж можа працягнуцца цэлы гадзіну. Якім бы ён не быў, я заўсёды атрымліваю асалоду ад ім, асабліва ў летнюю спёку. Дождж прыбівае ўсю пыл на дарогах, і паветра становіцца крышталёва чыстым. Дрэвы зменьваюцца і становяцца жывымі.
А якую карысць ён прыносіць для раслін! Вясной — дае падпітку для неакрэплых дрэў. Летам — дае тую каштоўную вільгаць, якую забірае сонейка. А ўвосень — падкормлівае зямлю для новага ўраджаю. Я бачу толькі плюсы ад грыбнога дажджу. Ён прыносіць мне радасць і дазваляе весяліцца і атрымліваць асалоду ад прыродай. А яшчэ ён дапамагае пазбавіцца ад надакучлівых камароў, хоць бы на час.
