Лета, гэта самая бесклапотная пара года. Наступаюць канікулы, і ўсе школьнікі забываюць аб хатніх заданнях і ранніх уздымах па раніцах.
Я люблю лета. Няма ніякіх клопатаў. Днямі напралёт можна гуляць ў відэа гульні, і гуляць на вуліцы з сябрамі. Мы кожны дзень гуляем у футбол усім сваім дваром. Часам нават праводзім маленькія спаборніцтвы сярод свайго мікрараёна. Гэта вельмі весела і цікава, калі ты абараняеш гонар свайго двара. Пасля футбола мы ўсе збіраемся, і смажым сасіскі на вогнішчы. Калі зусім ужо цямнее, то мы ўсе разыходзімся дадому.
Але на гэтым вольны час майго лета не сканчаецца. Па выхадных, мы з татам ходзім на рыбалку. Гэта маё любімае занятак. Мы прачынаемся рана, і мама нам робіць сняданак. Пасля таго, як мы падсілкаваліся, мы адпраўляемся ў шлях. Яшчэ не цалкам развіднела, а мы ўжо ідзем лавіць рыбу. Калі прыходзім, мы з татам пачынаем размаўляць. Тата мне шмат чаго цікавага расказвае. Ён казаў аб тым, як калі-то ён з маім дзядулем хадзіў на рыбалку, як яны гэтак жа сядзелі і размаўлялі. І тут у мяне пачалася паклёўкі.Ад нечаканасці я аж падскочыў з месца, але тата мне дапамог, і мы разам выцягнулі маю першую рыбу. Гэта быў карп. Праўда ён быў маленькі, затое мой. Больш мы нічога не злавілі, але затое я ішоў дадому горды, і адчуваў сябе здабытчыкам. Мама была задаволенай, і прыгатавала гэтую маленькую рыбку для мяне.
Калі надыходзіў вечар, мы з мамай садзіліся на кухні і пілі чай. Падчас чаявання мы пачыналі сакрэтнічаць. Мама мне распавядала пра тое, як вучылася ў школе, як пазнаёмілася з маім татам. Гэта было вельмі цікава слухаць. Бо колькі ўсяго новага пазнаваў. Потым мы ішлі глядзець тэлевізар. Праўда мама доўга не дазваляе глядзець. Кажа, што псуецца зрок. Я слухаюся яе, таму гляджу зусім ледзь-ледзь. Вось і настаў час сну. Мы з мамай ішлі ў мой пакой, і яна пачынала чытаць мне казкі. Хоць я ўжо і дарослы, але казкі люблю. Больш за ўсё мне падабаецца казка "Алавяны салдацік".Пасля казкі мама жадала мне спакойнай ночы, і цалавала ў лобік.
Так і прайшло маё лета як адно імгненне, але пакінула шмат станоўчых эмоцый. На наступнае лета мы паедзем на мора.
