Четверг
18.04.2024
22:41
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 19
Гостей: 19
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 5-ы клас

Як я спалохаўся


Сачыненне на тэму «Як я спалохаўся», 5-й клас

У адно прыгожае раніца мы з бабуляй накіраваліся ў лес. На вуліцы было цёпла і сонечна. Лес размяшчаўся паблізу вёскі, дзе жылі мая бабуля з дзядулем. Ісці было зусім не доўга.

Кожны раз, калі я прыязджаю ў госці да бабулі з дедулей, мы ходзім у лес. У залежнасці ад часу года, мы збіраем там ягады, грыбы і арэшкі. Пасля, бабуля пячэ нам смачныя піражкі, начынне робіць з сабраных ягад або грыбоў. Атрымліваецца неверагодна апетытна. Бабуліна выпечка самая лепшая.

У тую раніцу мы накіраваліся ў лес за грыбамі. За некалькі дзён да нашага паходу на вуліцы ліў дождж. І мы спадзяваліся ў лесе, знайсці і сабраць мноства грыбоў.

Вось ідзем мы па лесе з бабуляй, шукаем лісічкі, белыя грыбы і апенькі, таксама іншыя грыбочкі. Бабуля мне тлумачыць, якія грыбы ядомыя, а якія атрутныя. Я ўважліва слухаю і спрабую запомніць. Таксама бабуля распавяла мне, што мухамор таксама з'яўляецца атрутным грыбам. Хоць ён выглядае вельмі выдатна. У той дзень мы сабралі па цэлай кошыку розных грыбоў.

І вось я заўважыў велізарны грыб, хацеў яго зрэзаць. Але раптам ля сваіх ног я ўбачыў змяю. Я стаў крычаць і клікаць бабулю на дапамогу. Казаў, што тут велізарная змяя і мне вельмі страшна. Крычаў, што яна мяне цяпер ўкусіць.

Бабуля кінула сваю кошык і падбегла да мяне. І раптам яна пачала смяяцца. Яна патлумачыла мне, што гэта звычайны ўжо, і яго не варта баяцца. Нічога дрэннага ён мне не зробіць.

Але я быў так напалоханы і не мог паверыць бабулі, што ўжо мяне не ўкусіць. Пасля гэтага бабуля ўзяла гэта істота на рукі і распавяла, што ўжо даволі бяскрыўднае жывёла, галоўнае не атрутная.

Вужы жывуць паблізу рэк і сажалак, іх можна сустрэць сярод камянёў і старых плацін. Даўжыня вужа можа дасягнуць 130 гл.

Я ўважліва вывучыў вужа, якога трымала бабуля. Ён быў увесь чорны, а па баках галавы меліся два аранжавых плямы.

Цяпер я буду ведаць, як выглядае ўжо. У наступны раз пры сустрэчы з ім я не спалохаюся. Але сённяшні выпадак запомніцца мне надоўга. Калі я прыеду дадому, я раскажу дадзены выпадак сваім сябрам. Паспрабую ім растлумачыць, што вужа страшиться не трэба.


Категорія: 5-ы клас | Додано: 20.07.2018
Переглядів: 892 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar