У мяне вельмі шмат цацак. Якія-то мне падабаюцца больш, а якія-то менш, але я люблю іх усіх. Мне трэба распавесці аб цаццы, якую я люблю больш за ўсіх. Выбар няпросты, але я ўсё ж прыдумала, пра каго раскажу.
Маю любімую цацку завуць Ліза. Яна вельмі вялікая, мяккая і сіняя. Тое ёсць праўда вельмі вялікая, амаль з мяне ростам. Гэта акула з вялікага магазіна, які называецца ИКЕЯ. Я даўно марыла менавіта пра такі акуле, але гэтай крамы няма ў нашым горадзе. Мама паабяцала мне, што падорыць яе, калі мы паедзем у Маскву. Я не верыла ёй, але летам мы, праўда, паехалі ў Маскву і купілі Лізу.
Назад мы павінны былі ляцець самалётам, і мама перажывала, што будзе складана трапіць у самалёт з такой вялікай цацкай, але рашэнне мы знайшлі. На шчасце, акула апынулася досыць мяккай, каб заштурхаць яе ў сумку.
Дома я з маёй дарослай сяброўкай Васілісай звязалі для яе рознакаляровы шалік. Нам нават не дапамагаў ніхто, мы цалкам усё зрабілі самі. Мне падабаецца апранаць Лізу ў мае швэдры. Яны ёй не зусім як раз, але інакш акула мерзне.
Калі я ў школе, Ліза сядзіць на крэсле ў гасцінай і чакае мяне. Сплю я заўсёды толькі з ёй. Іншыя мае цацкі не такія мяккія і зручныя, да таго ж Ліза сказала мне, што вельмі баіцца цемры і адчувае сябе ноччу спакойна толькі побач са мной.
Нядаўна мне давялося пакінуць акулу ў бабулі. Я ўзяла яе з сабой да яе, а калі ехалі назад у нас было занадта шмат рэчаў, і мама папрасіла пакінуць Лізу. Бабуля абяцала, што пакуль я яе не забяру, будзе яе саграваць і не выключаць святло ў пакоі ноччу. Я вельмі сумавала па ёй, але ўжо праз тыдзень у мяне атрымалася яе забраць.
Я люблю сваю акулу.
|
