Сачыненне на тэму «Маё хатняе жывёла - кот», 5-й клас
Мой кот Джоні
Жыве ў нас адно жывёла, кот Джоні, дзевяці гадоў зроду, чорна-белага афарбоўкі. Я вельмі хацела завесці сабе кацяняці і пастаянна прасіла бацькоў падарыць яго мне. І аднойчы мая мара спраўдзілася.
Калі я пайшла ў першы клас тата з мамай вырашылі зрабіць мне падарунак. У газеце знайшлі аб'явы: аддам кацянят у добрыя рукі. Прыехалі па адрасе, зайшлі ў дом, а там штук восем кацянят. Усе бегаюць, гуляюць і толькі адзін сядзіць на парозе і глядзіць на іх, яго яны і забралі. Дома кацяняці памылі, обсушили, накармілі і падарылі мне. Было гэта пяць гадоў назад. Цяпер гэта дарослы хатні кот.
У буднія дні Джоні ўстае па будзільніку разам са мной, а па выхадных прачынаецца самы першы і пачынае ўсіх будзіць. Бегае па ложкаў штурхае нас лапамі і моцна буркуе, пакуль яго пакормяць. З ежы наш кот аддае перавагу смажаную рыбу, доктарскую каўбасу, рыбныя кансервы, малако, супы і моцна любіць боршч. Розныя, корму для катоў і котак ён чаму-то не есць.
Джоні шмат спіць і мыецца. Яму падабацца, калі мы гладзім яго мокрымі рукамі, але мыцца ў ваннай яго не прымусіш. Яшчэ ён любіць гуляць, біцца, кусацца і драпацца. Ходзім мы пакусаныя і падрапаныя. Ён у нас бясстрашны, баіцца толькі аднаго, калі на Новы год выбухаюць петарды.
Шэрсць у Джоні сярэдняй даўжыні, вельмі мяккая. Зімой ён спіць на крэсле каля батарэі, а летам на падлозе. Сам ён не буйны, у меру ўкормлены. Морда ў яго прыгожая, вялікія чорныя і хітрыя вочы. Калі кот спіць яго нос сухі і белы, але варта яму пабегаць ён становіцца мокрым і чырвоным. За маім катом цікава і весела назіраць, калі ён заняты самім сабой.
Сваім хвастом ён паказвае свой настрой: калі рэзка тузаецца ва ўсе бакі, значыць злы, а калі спакойны або ціха рухаецца, значыць усё добра. Яшчэ ён сустракае і праводзіць усіх нашых гасцей. Калі тэлефануюць па дамафоне ён ужо каля дзвярэй стаіць і мяўкае. І, вядома, ён выдатны паляўнічы. Заляціць выпадкова, якая казюлька ён адразу яе знаходзіць і нас кліча, каб паглядзелі і пахвалілі.
Мне здаецца, каты і кошкі прыродныя лекары, калі яны паляжаць на хворым месцы боль адступае. А галаўны боль праходзіць, калі гладзіш гэтых мілых жывёл.
З жывёламі жыць весялей, яны як абарона ад стрэсу. Ідзеш дадому ў дрэнным настроі дзверы адчыняеш, а тут Джоні мурлыкае і трэцца аб твае ногі: усе праблемы зніклі. Галоўнае зрабіць усвядомлены выбар і зразумець, калі прыручылі жывёла, адказвайце за яго да самага канца, тады ў гарадах будзе менш бадзяжных жывёл.
