Жывёлы - гэта самыя лепшыя і самыя адданыя сябры чалавека. Але сёння людзі не асабліва гэта цэняць, і ў розных сітуацыях да хатнім гадаванцам ставяцца па-рознаму. У аднаго майго сябра ёсць сабака. Яе клічуць лайка. Ён кажа, што калі злы ці яму няма чым заняцца, ён пастаянна цвеліць яе, а часам нават можа і пакрыўдзіць. Антон мне распавядаў, што аднойчы, калі яны з бацькамі з'ехалі адпачываць, то пакінулі лайку адну дома - без ежы і без вады на цэлых тры дні. Я як толькі падумаю пра гэта, мне становіцца страшна. А мой дружа расказвае аб усім, нават з усмешкай на твары.
Калі б у мяне быў сабака, я б ставіўся да яе зусім па-іншаму. Сабака - сябар чалавека, гэта істота, якое ніколі не здрадзіць і не пакрыўдзіць свайго гаспадара. Разам са сваім сабачка я б праводзіў увесь свой вольны час - хадзіў на вуліцу, гуляў бы ў мячык. Мне вельмі падабаюцца нямецкія аўчаркі, і калі-небудзь, я абавязкова завяду сабе сабаку менавіта такой пароды.
Аўчаркі вельмі зграбныя, добрыя да добрым людзям, прыгожыя. Іх лёгка можна навучыць розным камандам, бо нездарма аўчаркі нават здымаюцца ў розных фільмах - з гэтымі жывёламі працаваць прасцей за ўсё.
Калі б у мяне была аўчарка, я б зрабіў усё для таго, каб яе жыццё была самая лепшая і цікавая. Адназначна магу сказаць аб тым, што свайго гадаванца я б ніколі не пакрыўдзіў. Ну хіба можна так паступаць з сябрамі? Мяне вельмі прыцягвае магчымасць пра каго-то клапаціцца. Мама кажа, што я не дарос да такой самастойнасці, але разам са сваім, пакуль яшчэ выдуманым іншым, мы б даказалі ёй адваротнае. Мне хочацца адчуць сябе ў адказе за жывёла, якое я буду любіць шчыра і сумленна.
Акрамя ўсяго іншага, мне здаецца я стану нядрэнным дрэсіроўшчыкам для свайго сабачку. На гэты конт я прачытаў ужо і некалькі кніг, мая ж сабака павінна быць разумнай. У рэшце рэшт, на тое яна і сабака, каб умець выконваць каманды. Бо добра навучэнцы жывёлы потым ездзяць на выставы і розныя конкурсы. Будзе выдатна, калі мая сабачка зойме самае ганаровае прызавое месца!
Кожную раніцу і вечар я мару выводзіць сваю аўчарку на шпацыр. Думаю больш за ўсё мы будзем з ёй гарэзаваць зімой - катацца на снезе і гарэзаваць вельмі весела.
Я вельмі хачу сабаку, і ўжо не адзін раз намякаў пра гэта бацькам, але пакуль мара застаецца марай, але я веру, што калі подрасту, то мне абавязкова падораць чацвераногага сябра. Я прыкладу для гэтага ўсе старанні і намаганні. Мой лепшы сябар ужо абавязкова чакае свайго гаспадара!
