Я пражываю ў буйным горадзе, але стараюся кожныя выхадныя ездзіць да роднай бабулі, якая жыве ў вёсцы. І мне хочацца расказаць аб тым, як выглядае ноч у горадзе і ў вёсцы. Яны не падобныя адзін на аднаго. У горадзе ноччу можна пачуць мноства гукаў: дзе-то праязджае аўтамабіль, хто-то слухае музыку. Пры гэтым усюды гарыць мноства ліхтароў, а ў вокнах можна ўбачыць святло.
Часам цікава назіраць за шматкватэрнымі дамамі, якія то тут, то там ўспыхваюць невялікімі агеньчыкамі ад святла вокнаў жыхароў. У горадзе вельмі цяжка ноччу убачыць зоркі. Часцяком неба ўтоена ад нашых вачэй пад плёнкай дыму і газу, якім даводзіцца «дыхаць» ўсім жыхарам. Ды і асаблівых пахаў вы не сустрэнеце ў гарадской мяжы, калі не лічыць нешматлікіх паркаў. Зрэшты, гарадскія паркі не могуць спаборнічаць з сапраўдным лесам.
У вёсцы ж сітуацыя ідзе іншым чынам. Ноччу можна «пачуць» цішыню. Гэта будзе няўмольны шамаценне лісця на дрэвах, розныя гукі, якія выдаюцца невялікімі казуркамі. Калі ж мы будзем глядзець на неба, то ўбачым там велізарнае мноства зорак. Асабліва мне падабаецца ў вёсцы ўдыхаць пахі. Вы можаце адчуць, чым пахне лістота, кветкі на палянцы, рэчка. Блізкасць лесу дае незвычайны букет пахаў. Тут прыемна дыхаць. Можна проста атрымліваць асалоду ад знаходжаннем у вёсцы ў начны час сутак.
Я з радасцю б усе ночы праводзіў у вёсцы, так як мне падабаецца начная цішыня гэтай мясцовасці. У вёсцы вельмі спакойна і нішто не турбуе. Таму мой сон атрымліваецца моцны і вельмі салодкі.