Я проста люблю прыроду. А яшчэ мне вельмі падабаецца хадзіць у паход. Менавіта там я магу любавацца тым, што мне вельмі падабаецца. Наш настаўнік фізкультуры вельмі добры чалавек, і кожны год ён арганізоўвае для нас паход у лес. Гэта азначае, што мы збіраемся ўсім класам, і разам з ім ідзем шукаць прыгоды. Раман Іванавіч, так яго завуць, вельмі добры чалавек, ён вельмі шмат ведае пра прыроду і навакольны свет. Таму кожны раз ён нам распавядае шмат усяго новага і цікавага, і нашы пазнання становяцца яшчэ глыбей, чым тыя, якія мы атрымліваем у школе.
У апошні раз мы хадзілі ў паход у ліпені месяцы мінулага года. Гэта была на летніх вакацыях. Раман Іванавіч абтэлефанаваў ўвесь клас, і тады ўсе аднакласнікі, якія былі ў горадзе і змаглі пайсці, прыехалі з бацькамі ў прызначаны месца ў пэўны час. Ну і я, вядома ж, не здрадзіў сваім традыцыям. Але ў гэты раз паход для мяне атрымаўся зусім дзіўным. Калі мы прыйшлі ў лес і пачалі ставіць палаткі, я пабег да рэчкі набраць вады, але як ні дзіўна, таму не змог знайсці дарогу, хоць я вельмі добра ўмею арыентавацца на мясцовасці.Я вельмі моцна спалохаўся, і падумаў, што заблудзіўся. Я сеў на каменьчык і пачаў плакаць. Не столькі таму, што згубіўся, а больш ад сораму - такі дарослы, а дарогу забыўся. У адзін момант да мяне падышла бабулька, якая збірала ў лесе ягады, у яе была поўная кошык брусніцы. Менавіта яна паказала мне, як мне выйсці да свайго класу. Я падзякаваў бабулю, а яна сказала мне, дзе ў гэтым лесе растуць ягады, і што толькі тут нават у ліпені месяцы можна знайсці грыбы. Калі я прыйшоў да сваіх аднакласнікаў, я распавёў ім пра гэта, і мы разам пайшлі з кошыкамі і пакетамі шукаць грыбочкі.І вы не паверыце, мы іх знайшлі вельмі шмат, вось толькі не памятаю, як яны называюцца. Настаўнік сказаў, што грыбы ядомыя.
Вы ведаеце, першы раз у жыцці я заблудзіўся, і мне было вельмі страшна. Але Раман Іванавіч мяне супакоіў, і сказаў, што я сапраўдны мужчына, і нічога не павінен баяцца.
Цяпер я хаджу ў паход не толькі з класам, а таксама са сваімі бацькамі. Калі мы збіраемся разам, мы бярэм з сабой вельмі шмат ежы, бярэм мяса, а потым у лесе ўвечары ля вогнішча смажым шашлыкі. Тата вельмі прыгожа грае на гітары, і мы ўсёй сям'ёй спяваем песні. А рана раніцай я з татам іду лавіць рыбу на рэчку, і мама варыць смачную і духмяную юшку.
Кожны паход для мяне - сапраўднае свята, які застаецца толькі прыемным успамінам.
|
