Вайна - даволі страшнае слова, ад якога замірае сэрца і становіцца вельмі страшна. Наша пакаленне, дзякуй богу, не ведае аб гэтым нічога. Але нашы бабулі, дзядулі, прабабулі і прадзядулі валодаюць дакладнай інфармацыяй пра гэтыя дзеянні, бо самі прайшлі вайну.
Колькі бяды, пакут і слёз прынесла вайна. Яна раскидала людзей па белым свеце. І па гэты дзень большасць не могуць знайсці сваіх блізкіх, а бо прайшло вельмі шмат гадоў. Па аповядах сваёй бабулі я магу сказаць, што людзі ненавідзяць вайну да глыбіні душы.
На жаль, мая любімая бабуля ўжо памерла, але памяць аб ёй назаўсёды застанецца ў сэрцы. Бабуля Галя, так яе звалі, падчас вайны была маленькай дзяўчынкай, але ўсё памятае да дробязяў. Яна кажа, што такое проста немагчыма забыць! Гэты жах і страх яна перажывала да канца сваіх дзён.
У той час мая родная бабуля жыла ў вёсцы са сваёй мамай, маёй прабабуляй. Прадзядуля з сынам сышлі на фронт, і так і не вярнуліся дадому. Дзве жанчыны засталіся ў такое страшнае час зусім адны. Уяўляеце, якое ім было. Бабуля кажа, што да іх у дом падсялілі двух немцаў. Яна баялася спаць, увесь час думала, што яе ўначы могуць прыстрэліць. Але яны іх трымалі для таго, каб ім гатавалі есці і мылі бялізну. Пражылі ў страху яны шмат месяцаў. Калі немцы сышлі, бабулька кажа, што надышоў жудасны голад - яны забралі і паелі ўсё, што было ў гаспадарцы.На той момант людзі елі нават траву, толькі б выжыць. У некаторых засталіся каровы, і тады гэта быў сапраўдны дэлікатэс. Я не магу ўявіць сабе такі жах. Часам бабка распавядала, даводзілася есці гнілую бульбу, якую немцы выкідалі.
Мой дзед служыў на фронце. Ён застаўся жывы. Аб суровых буднях вайны ён пастаянна мне распавядаў, калі я прыязджаў да іх у госці ў вёску. Стары кажа, што было цяжка прабірацца праз немцаў да перамогі. Было забіта шмат людзей, салдат, якія грудзьмі абаранялі сваю Радзіму. Я заўсёды плакаў, як толькі ён пачынаў свой аповяд. Цяпер, дзякуючы свайму дзядулю, я ведаю, што на той час людзі нічога не баяліся, і ўпарта стаялі за сваю краіну.
Сёння ў грамадства вельмі шмат іншых каштоўнасцяў, і часам мне здаецца, што яны не гатовыя так чыста і шчыра адстойваць інтарэсы сваёй дзяржавы. Паглядзіце, зараз вельмі шмат войнаў у свеце, людзі пакутуюць, плачуць, але гэта нікога не кранае. Людзі, спыніце вайну! Адновім мір і спакой для людзей, якія і так ужо напакутаваліся.
|
