З усіх часоў года восень лічыцца самай маркотнай і ў той жа час прыгожай. Вядома, непагодная восеньская пара і лужыны на дарогах у многіх выклікае думкі аб хуткіх халадах і зімы.
Але бо восеньская пара пачынаецца не адразу з дрэннага надвор'я. Бо яшчэ працягваецца лета, а мы ўжо заўважаем прыкметы восені. Ночы становяцца халадней, па раніцах з дрэў усё больш падае жоўтых лісця. З прыходам верасня яна паўнапраўна ўступае ў свае правы. Пачынаецца ўборка ўраджаю, у паветры варта асаблівы гарачы водар: пах свежескошенной травы, нагрэтай за лета зямлі і спелых яблыкаў, на дрэвах заўважаюцца жоўтыя і чырвоныя лісце.
Гэта час развітання з цёплым летам, павольных прагулак па парку на чыстым і свежым паветры, сузірання прыгожых пейзажаў, любавання прыгажосцямі прыроды. Яна апранаецца ў яркія восеньскія фарбы, паказваючы ўсё сваё хараство.
Лепшае час восені – бабіна лета – гэта водгалас звычайнага каляндарнага лета, якое як быццам бы не хоча сыходзіць. Гэта ясныя сонечныя дні, калі слабы ветрык варушыць лістотай і разносіць павуцінкі па кустах і галінах з яшчэ не апала лісцем. Пригревающее сонейка, быццам ненадоўга вяртае адчуванне лета.
Птушкі ўжо пачынаюць збірацца ў зграі, рыхтуюцца да працяглага пералёту ў вырай. Яны садзяцца на голыя галінкі, упрыгожваючы сабой дрэвы як навагоднюю елку. Яшчэ чуецца адусюль іх вясёлы гоман, шчабятанне, якія неўзабаве аціхнуць да новай вясны.
Неба пачынае хмурыцца ўсё часцей, сыпле дробны восеньскі дождж, і лужыны ўжо не высыхаюць як раней, а па раніцах на іх віднеецца скарыначка лёду. З кожным днём дажджы ідуць мацней і працяглей, пераходзячы ў зацяжныя. Яны выклікаюць супакаенне ў душы, задуменнасць, выклікаюць думкі аб мінулым і думы пра будучыню.
Ужо не чуваць спеваў птушак у садзе, толькі калыхаюцца вяршыні дрэў без лісця. І аднойчы раніцай уся зямля пакрываецца пухнатым белым покрывам – гэта прыйшла зіма.
Восень – пышная! Працягваючы цёплае лета, яна плаўна пераносіць нас у халодную зіму, дорачы нам новыя адкрыцці і надзеі на лепшае. Дзівіць нас сваёй прыгажосцю і пышнасцю, пакідаючы радасны адбітак у душы на ўсю доўгую зіму.
|