Прыгожы восеньскі лес, спакойны і утаймаваны. Яшчэ цёпла і свеціць сонца, але восень ужо афарбавала дрэвы ў жоўтыя, карычневыя і чырвоныя тоны. І ў паветры адчуваецца чаканне чаго-то немінучага. Прыйдзе час, і пойдуць дажджы. Халодны вецер сарве з дрэў мокрыя лісце і кіне іх на зямлю. А пакуль яны з ціхім шуршанием апускаюцца ўніз і сцелюцца пад нагамі прыгожым дываном.
Маленькія птушкі ўжо паляцелі ў вырай, каб перачакаць суровую зіму. Вось на яловым пяньку пустое гняздо дразда. У ім засталіся дзве палоўкі яечнай шкарлупіны. Птушаняты выраслі і паляцелі разам з бацькамі. На будучы год яны вернуцца, каб вырасціць нашчадства. А пакуль лес адпачывае пасля шумнага лета, напоўненага спевам і клопатамі птушак.
На зямлі сярод травы і жоўтых лісця хаваюцца карычневыя і чырвоныя капялюшыкі. Гэта грыбы. Надвор'е варта цёплая, і грыбоў у лесе шмат. Ходзяць і гукаецца грыбнікі, парушаючы цішыню і спакой восеньскага лесу.
З аднаго елі на іншую пералятае даўгахвостая сарока. Цікавая і балбатлівая птушка, усё бачыць, усё ведае, усім у лесе пра ўсё раскажа. Стракоча, звяроў лясных аб прыходзе грыбнікоў папярэджвае.
Асцярожная бялку сядзіць высока на хвоі і грызе шышку, потым губляе яе ўніз і хаваецца ў дупле. Там яе дом, цёплы і бяспечны.
Нечакана, захісталіся непадалёк галінкі дрэва. Нейкая буйная птушка ўзляцела і знікла ў лесе.
Калі спыніцца, замерці і прыслухацца, то можна пачуць, як у траве шастаюць мышы. Можна ўбачыць і невялікія адтуліны ў зямлі, гэта іх норкі.
Ходзяць пад нагамі лясныя мурашы, спяшаюцца скончыць свае клопаты па гаспадарцы да халадоў. Зіму яны чакаць ўнутры мурашніка, зачыніўшы ўсе ўваходы і выхады з яго.
Лясная рабіна осыпана яркімі ягадамі. Багаты ўраджай абяцае халодную зіму, прырода клапоціцца пра птушак, запасяць ім корм на холаду.
Вось растуць побач елка і бяроза, вельмі блізка адзін ад аднаго. Пухнатыя яловыя галіны елі абдымаюць бярозу, абяцаючы абараніць ад зімовай сцюжы. А жоўтыя лісце бярозы на фоне цёмнай суседкі выглядаюць яшчэ ярчэй. Высока на ствале бярозы хто-то замацаваў шпакоўня. Нечакана ўбачыць такі птушыны домік у лесе. Напэўна, клапатлівы ляснік папрацаваў.
Добра ў восеньскім лесе. Калі не спяшацца і ўважліва глядзець па баках, можна ўбачыць шмат цікавага, незвычайнага і прыгожага.
Вось ствол старога паваленага дрэва. На ім размясцілася цэлая сям'я апенек, а крыху далей ажурны ліст папараці прыліп, утварыўшы мудрагелісты карункавай ўзор.
Раптам раздалася барабанная дроб. Гэта стракаты дзяцел працуе нястомна, здабывае шкоднікаў з-пад кары, дрэвы лечыць.
Прыгожа і ціха ў восеньскім лесе. Толькі зрэдку дрэвы шумяць, галінкі патрэскваюць.
Непрыкметна падкраліся раннія восеньскія прыцемкі. Значыць, пара вяртацца дадому.