Прабегла лета непрыкметна, тры месяцы прайшлі як адзін дзень. Над намі яшчэ кружаць адзінокія птушкі, знік гадовы бляск і з'явіўся кружащий ў танцы опавший восеньскі лісток. Восень - гэта самае рамантычнае але і ў таксама час кранальнае час года. На вуліцы яшчэ стаіць цёплае надвор'е, адыходзячага лета, і хочацца выйсці ў парк, каб пазбіраць падалі лісце.
І нам толькі здаецца, што неба стала шарэе, дні карацей і пасля настаюць халодныя, дажджлівыя дні. У такія дні шпацыраваць на вуліцы ўжо не асабліва хочацца, вецер, і дождж вельмі хутка сарве лістоту з дрэў, і яны стануць панурымі і цёмнымі. А на самай справе калі восень уступае ў свае правы надыходзіць дзіўная пара залатой восені. На дрэвах мільгаюць рознакаляровыя восеньскія лісце, і вецер лёгкім подыхам зрывае лістоту і кружыць яе ў восеньскім танцы лістападу. Калі прыйсці ў парк раніцай, пакуль яшчэ не ўсе дарожкі прыбралі, можна атрымліваць асалоду ад шуршанием лістоты пад нагамі.На асфальце можна ўбачыць вялікае разнастайнасць лісця: невялікія лісце дуба, зусім маленькія лісточкі рабіны, чырвоныя і жоўтыя лісце клёну. А восень працягвае усыпаць зямлю золатам апалага лісця і гэтая пара не з чым не параўнальная сваёй прыгажосцю.
Прыгледзеўшыся мы бачым захапляльны дух карціну - усё вакол як быццам размалявана усімі мастакамі свету, якіх толькі фарбаў мы не бачым у цудоўнай восеньскай прыродзе. Усе чырванню пакрывае - золатам "гарыць", але а неба набывае высакародную сінечу. А тут каля дома расце куст каліны - гэта сімвал сям'і, любові. І менавіта восенню каліна сваімі гронкамі прыцягвае мінакоў прыгажосцю. Яна запальвае ўсё вакол сваім ярка-чырвоным колерам, а ад куста вядзе сцяжынка абсыпаная тым жа золатам ужо апалага лісця. Усё жыве сваёй выдатнай жыццём і восень радуе нас сваёй перавагай і благородием.
Вельмі шкада, але дзіўная пара залатой восені праходзіць вельмі хутка і пасля настаюць халодныя, дажджлівыя дні. Давайце атрымліваць асалоду ад гэтай красой, няхай яна натхняе нас на што тое новае і прыгожае.
Кожная пара года прыгожая але з такім багаццем і веліччу якім валодае восень не можа параўнацца ніхто!
