Сёння незвычайны дзень. Нарэшце-то скончылася зіма, самым сапраўдным чынам. Тэмпература паветра паднялася да высокіх паказчыкаў. А пах той-які! Самы сапраўдны вясновы пах, такі духмяны і свежы. Зіма адступае, а вясна паступова ўступае ў свае правы.
Няўжо сапраўды будзе так цёпла? І гэта сапраўды так. Сонца паднялося даволі высока і сагравае нас сваімі ласкавымі промнямі. Так прыемна падставіць твар сонцу і атрымліваць асалоду ад ласкавым і пяшчотным цяплом. А паглядзіце на неба! Яно проста зачароўвае сваім блакітным, бяздонным колерам. І няма ні аднаго аблачыны, яно яснае і бясконцае. Часам прабягаюць па яго маленькія белыя хмурынкі, але яны ані не псуюць яго прыгажосць.
А якое дзіўнае пачалося спевы птушак. Шматгалоссе чуецца адусюль. Дзівосныя трэлі заводзяць з самай раніцы, прачынацца пад такую музыку адно задавальненне. Такія вясновыя мелодыі напаўняюць душу чаканнем добрага дня і дзіўных падзей. Калі мы ідзем у школу, то ўжо не відаць птушак каля кармушак, яны знаходзяць сабе дробных мошак і жучкоў, якія павылазілі са шчылін.
А як прыгожа на дрэвах пачынаюць брыняць першыя ныркі. Яны такія далікатныя, але з кожным днём набіраюцца усё больш сілы і, у рэшце рэшт, расчыняцца прыгожымі свежымі лісцем.
З-пад зямлі ўжо выглядаюць першыя парасткі кветак. Вельмі шкада, калі ўдарыць мароз яны пацерпяць. А сёння ўжо бачныя белыя галоўкі пралесак. Заўсёды радуюць першыя кветкі, іх так доўга не было і цяпер чакаеш прыгожых кветнікаў і палян. Следам за пралесак распусцяцца цюльпаны і нарцысы, бэз падорыць салодкі водар.
Людзі, якія жывуць у вёсках, імкнуцца выходзіць працаваць з зямлёй. Яна такая свежая і друзлая, кожнаму зярнятку будзе ў ёй камфортна, і яно дасць добры ўраджай. Мая бабуля заўсёды радуецца ранняга цяпла і магчымасці папрацаваць. Я калі прыязджаю з шумнага горада да яе на выхадны абавязкова дапамагаю апрацоўваць зямлю і саджаць расліны.
Ужо калі вясна цалкам уступіць у свае правы, людзі збіраюцца адпачываць на прыродзе, ладзяць пікнікі і вечары ля вогнішча. Так робіць і наша сям'я. Мы збіраем блізкіх нам людзей і ладзім вылазкі да позняга вечара. Тата заўсёды бярэ з сабой гітару, і мы разам спяваем вясёлыя песні. У такія моманты вельмі востра адчуваеш яднанне з прыродай і адчуваеш сябе часцінкай такога цудоўнага свету, а вясновыя пахі і фарбы запамінаюцца надоўга, і тады, доўгай зімой, выдатныя ўспаміны грэюць душу.