Якое шчасце, што я нарадзіўся менавіта на гэтай зямлі! Тут мая Радзіма. Адзіная, непаўторная. Іншай такой краіны няма ва ўсім белым свеце. Спадзяюся, што менавіта тут я правяду ўсе адпушчаныя дні мне жыцця і прынясу карысць роднага краю.
Мая краіна – гэта людзі, якія тут жывуць. Яны былі і з'яўляюцца для мяне прыкладам мужнасці, высокай духоўнасці. Мне хочацца ва ўсім ім пераймаць. Я ганаруся слаўнымі продкамі, з вялікай цікавасцю чытаю кнігі аб мінулым роднага краю. У маім сэрцы, як выдатны кветка, расце жаданне быць годным сыноў і дачок маёй Радзімы, якія прысвяцілі сваё жыццё Айчыне. Гэта пісьменнікі, спевакі, спартсмены... І гэта звычайныя людзі, якіх я сустракаю кожны дзень.
Скрозь стагоддзя ідзе мая Радзіма у будучыню, пераадольваючы перашкоды на сваім шляху. Як і ў сівыя часы старажытнасці, мой народ дзівіць ўнутранай сілай, непаўторнай культурай, самабытнымі талентамі. Адкрытыя, працавітыя, сумленныя, добразычлівыя мае землякі – прыклад ва ўсім для мяне. Бачу, што ім часта бывае цяжка. Але нягледзячы ні на што, мой народ робіць усё, каб у будучых пакаленняў была выдатная жыццё.
Для сябе я вырашыў, што галоўнае – не быць абыякавым да праблем роднага краю і да лёсу Радзімы. Калі ўсе будуць так думаць, агульныя намаганні прынясуць плён. І тады будзе тое, аб чым марылі многія пакаленні маіх землякоў. Трэба верыць у лепшае, імкнуцца да пераменаў, тады гэтыя памкненні дапамогуць справіцца з усімі праблемамі. Якія будзем мы, такая будзе і будучыня ў нашай краіны, таму што Айчына – гэта ўсё мы.
|
