Летам у мяне дзень нараджэння. Пасля маленькага сямейнага савета, мы вырашылі, што правядзем яго ў аквапарку. Мая мама распарадзілася, што гэта будзе пятніца, паколькі яна ведала, што ў пятніцу заўсёды менш людзей. Спачатку мне гэтая задума падалася сумнай, я хацела правесці час у заапарку і кафэ. Але мы не памыліліся ў сваім выбары.
Выехалі мы яшчэ да абеду, што б там было няшмат людзей. Калі прыехалі, я здзівілася - якая ж велізарная тэрыторыя аквапарку! Яна была падзелена на дзве зоны: дарослая і дзіцячая. На кожнай з іх былі свае горкі і забавы. Пакуль мы з братам былі на дзіцячай часткі - мы каталіся на розных надзіманых прыстасаваннях, купаліся пад вадаспадамі і з'язджалі з горак. А потым тата адвёў нас на тэрыторыю для дарослых. Там было кафэ, дзе нам купілі па марожанай і смачнаму пірага. Калі мы падсілкаваліся, мама расслаблялася ў зручным крэсле, тата скакаў у басейн, а мы рабілі фотаздымкі на памяць.
Потым мама вырашыла здзівіць нас усіх і павяла на спецыяльны масаж ног дня, якія рабілі рыбкі! Хто б мог падумаць, што такое бывае! Гэта было так казытліва! Паколькі мой брацік маладзейшы за мяне, ён спачатку баяўся, але я сваім прыкладам паказала, як гэта трэба рабіць. Мне здалося, што тата смяяўся больш за ўсіх! Сказаў, што ніколі ў жыцці не адчуваў такіх адчуванняў. Мне вельмі спадабалася гэта прыгода.
А затым, мы вырашылі, што настаў час спуску з горак. Мы падзяліліся па парах, і пайшлі спускацца з горкі, у якой была кароткая труба. Але ўнізе была вялікая варонка. Мне гэта здалося страшным, але вельмі займальным. Калі мы спускаліся - мама крычала больш за ўсё ад страху, а я віскатала ад захаплення. А потым мы з'язджалі паасобку з высокай горкі. У мяне дух захоплівала, і я крычала ад захаплення. Адзінае, што знервавала - трэба пастаянна падымацца па высокіх прыступках. Гэта нязручна, калі ты хочаш з'ехаць хутчэй і павесяліцца.
Мне вельмі спадабаўся гэты дзень, было так выдатна правесці яго разам з сям'ёй і ў такім цікавым месцы. На гэтым дзень не скончыўся, увечары мне падарылі набор для малявання.