Я, як і ўсе дзеці майго ўзросту вельмі люблю, калі мне дораць падарункі. Асабліва ў дзень майго нараджэння, таму што сувеніраў дораць больш, чым звычайна, і ўчорашні дзень не стаў выключэннем.
Мая мама прынесла мне падарунак, які прыйшоў па пошце, гэта была пасылка невялікага памеру абгорнутая ў старадаўнюю паперу. Ад нецярпення я хутка распакаваў пасылку і дабраўся да скрыначкі у якой ляжаў альбомчык. Ён выглядаў як нейкая антыкварная рэч, што вельмі здзівіла мяне. Навошта мне гэта старызна? У гэты дзень альбом быў закінуты ў самы ніз шафы.
Увечары сабраліся госці, і мама вырашыла пераказаць гісторыю, якую калі-то распавяла яе маці. Як аказалася, мой дзед любіў калекцыянаваць, яго вар'ятам захапленнем было збіральніцтва марак. Яго калекцыя была ўнікальная, і мела мноства розных марак з усяго свету. Мама кажа, што было час, калі альбом хацелі выкрасці зламыснікі. Кошт яго вельмі вялікая. Тады дзядуля змог зберагчы свой унікальны альбом.
На дадзены момант людзей якія займаюцца філатэліяй засталося вельмі мала, а бо для сапраўдных знатакоў кожная марка ў калекцыі - гэта свайго роду бясцэннае тварэнне. У стагоддзе тэхналогій маркі ўжо ні кому не патрэбныя, як і інтарэсы людзей мяняюцца. Ніхто зараз не бачыць у гэтых калекцыях прыгажосці, як раней. І я, тады не разабраўся ў прывабнасці гэтага скарбы. Але калі мама сказала, што дзед збіраў гэтыя маленькія карцінкі па ўсім свеце, пісаў лісты такім жа людзям, як і ён, каб за адну марку памяняць на іншую, мне стала крыху цікава.Пазней мама расказала яшчэ адну гісторыю, у якой яна згадала моцную хвароба дзеда. Тады ён меў патрэбу ў аперацыі за мяжой. Вы не паверыце, але менавіта тыя калегі, з якімі дзед меў зносіны, такія ж філатэлісты, як і ён, дапамаглі яму вылечыцца.
У гэты момант я зразумеў, што альбом, які падарыў дзеду жыццё, сапраўдны Грааль. Цяпер я лічу альбом сваім лепшым падарункам. Гісторыю пра дзядулю я распавядаю ўсім сябрам, і яны слухаюць яе з задавальненнем. Альбом з маркамі - рэч цікавая. Добра, што я ўсё ж зразумеў яго унікальнасць.
