Сачыненне на тэму «Аповед старога падручніка ў бібліятэцы», 6-й клас
Днём я шмат вучыўся і да вечара пасля хатняга задання моцна стаміўся. Мяне разморила дрымота, і я заснуў. Мне стаў сніцца незвычайны сон. Як быццам я знаходжуся ў старадаўняй бібліятэцы з вялізнымі калонамі якія сыходзяць далёка ўверх і вокнамі з старадаўняга, рознакаляровага шкла. Уздоўж каменных сцен стаялі вялізныя шафы з важкімі фаліянтамі ў скураных вокладках. Большасць з іх былі напісаны ад рукі на невядомых мне мовах. Я хадзіў па гэтых залах і што-то шукаў...
Раптам мне трапіўся на вочы старэнькі, патрапаны падручнік матэматыкі. Я радасна схапіў яго і хацеў пагартаць старонкі, але яны сталі самі перакідвацца вершаванымі і ў іх шелесте пачуўся старэчы голас: "Вітаю цябе, хлопчык. Шмат гадоў я чакаю цябе!". "Для чаго?" - спалохана спытаў я. "Я хачу распавесці табе дзіўную гісторыю, якая здарылася са мной у далёкім 1950 годзе..."
І кніга стала распавядаць мне задушэўна голасам: "Выйшаў з фабрыкі я прыбранай і новай кнігай, для таго, каб прыцягнуць да сябе вучняў і навучыць іх матэматыцы. Я з цяжкасьцю дачакаўся 1-га верасня і вельмі ўзрадаваўся, калі трапіў у рукі сімпатычнай дзяўчынкі з імем Святлана. Яна была вельмі ўважлівай і здольнай вучаніцай - гэта вельмі цешыла мяне. Яна адразу палюбіла матэматыку і акуратна гартала свежыя старонкі. Я ёй адкрываў невядомы свет матэматыкі і дзяўчынка з задавальненнем іх чытала. У канцы навучальнага года Святла перад летнімі вакацыямі атрымала пяцёрку па матэматыцы.Як мы разам радаваліся гэтаму! Але наступным маім гаспадаром стаў неусидчивый троечнік Юра. Матэматыку ён даўно закінуў і сёе-як адказваў на ўроках. Горш за ўсё было тое, што ён стаў адрываць мае чыстыя старонкі і перапісвацца на іх з такімі ж лайдакамі. На палях ён ад нуды маляваў пачварныя фігуркі... Я вельмі крыўдзіўся на яго і сумаваў па сапраўдным вучням. У наступныя гады вучобы я даставаўся розным хлопчыкам і дзяўчынкам. Адны з іх бераглі мяне, іншыя ставіліся неналежным чынам. І вось я ў тваім распараджэнні.Мае лісточкі посерели і пропахли рознымі людзьмі, яны истончились і сталі далікатнымі. Мая сустрэча з табой - апошняя і мне давядзецца стаць макулатурай. Прашу цябе дапамагчы мне і стаць абноўленай кнігай".
Пасля гэтага сну я дастаў сапраўды моцна патрапаны падручнік па матэматыцы і пачаў прыводзіць яго ў парадак. Прыйшлося подклеить яго парваныя старонкі і сцерці крамзолі. Цяпер ён зноў паслужыць новым вучням як у маладосці.
