Напэўна, кожны чалавек у дзяцінстве чытаў казкі. З казкамі мы знаёмімся яшчэ ў раннім узросце, у маленстве. Спачатку нашы бацькі і бабулі чытаюць нам гэтыя цікавыя творы.
Я лічу, што казкі вельмі карысныя для чалавека. Не буду хаваць, нават цяпер, я люблю казкі. У вольны час я з задавальненнем іх чытаю. Дзякуючы казкам мы вучымся дабрыні, пачынаем разумець, дзе зло, а дзе дабро. На прыкладзе казачных герояў, ўсведамляем, якія ўчынкі і дзеянні, якія можна рабіць, а якія нельга. Увогуле, можна сказаць, што казачныя творы вучаць нас жыцця.
Калі ў мяне спытаюць, чаму я люблю казкі? Я адкажу, што гэтыя творы мне падабаюцца тым, што ў іх заўсёды шчаслівы канец. Да таго ж, казкі вучаць нас розуму і розуму.
Я памятаю, калі я была яшчэ зусім маленькай, мая бабуля кожны вечар чытала мне цікавыя казкі. Як жа я любіла засыпаць пад яе чытанне. Пазней, ледзь навучыўшыся чытаць, я ўжо сама брала кніжкі з казкамі і захаплялася чытаннем. Заўсёды прасіла маму купіць мне новыя казкі. Як жа я радавалася. Калі пасля працы яна прыносіла новую кніжку.
Дзіўна, што нават многія дарослыя, памятаюць і любяць казкі. Бо яны сапраўды цікавыя і поучающие. Вядома ж, дарослыя ведаюць і любяць казкі, бо кожны з іх чытае іх сваім дзецям і ўнукам.
Я заўсёды дзівілася і ганарылася талентам пісьменнікаў, якія прыдумлялі казкі. Бо для гэтага трэба мець добрую фантазію і выдатнае ўяўленне.
Асабіста я не веру ў тое, што хто-то не любіць казачныя творы.
|
