Сачыненне на тэму «Чаму трэба берагчы кнігі», 6-й клас
Яшчэ з ранняга дзяцінства я люблю чытаць. Мама мяне навучыла чытанню яшчэ ў 4 гады. Першай маёй кнігай быў звычайны савецкі буквар з рознымі малюнкамі і не складанымі апавяданнямі. Пазней, я ўжо самастойна чытаў казкі. Многія кнігі цяпер захоўваюцца на верхняй паліцы ў мяне ў пакоі. Я іх вельмі беразе, бо яны мне нагадваюць аб шчаслівым і цікавым дзяцінстве.
Я не разумею, чаму падручнікі, якія выдаюць у школе такія дрэнныя. Кожны год я праводжу два вечара, каб прывесці іх у парадак. Я беражліва подклеиваю кожную старонку і аднаўляю вокладку. Многія могуць падумаць, што гэта маё хобі. Але гэта далёка не так. Я проста лічу сваім абавязкам прывесці крыніца ведаў у належны выгляд. Бо што мы будзем рабіць, калі раптам знікне інтэрнэт?
Чалавек на працягу некалькіх сотняў гадоў ўкладвае ўсю душу, каб пакінуць след у гісторыі. Многія кнігі засталіся ў адзіным экзэмпляры з-за бясконцых войнаў.
Як чалавек можа так непаважліва ставіцца да крыніцы інфармацыі? Хоць, мой дзядуля кажа, што падчас вайны немцы спальвалі ўсю літаратуру. Многія былі вымушаныя хаваць у сутарэннях рэшткі, каб ноччу можна было аднавіць. Кнігі гэта крыніца пункту гледжання. Калі чалавек чытае - у яго з'яўляецца сваё меркаванне і бачанне. Немцам не патрэбныя былі разумныя людзі, якія думаюць, ім трэба было працоўнае статак.
І бо сапраўды, хто чытае, чалавек ніколі не будзе знаходзіцца пад уплывам чужой ідэі.
Людзі, я заклікаю ўсіх шанаваць і паважаць крыніцы ведаў! У інтэрнэце шмат інфармацыі, але яна бярэцца менавіта з кніг. Калі іх не застанецца, інтэрнэт стане бескарысны.
Каб змяніць сітуацыі па знікненню каштоўных асобнікаў, трэба вывучыць сваю хатнюю бібліятэку. У многіх ёсць старыя выданні, якія патрабуюць увагі і догляду. Не выкідвайце кнігі і не спальвайце іх. Калі яны вам не патрэбныя, знайдзіце тых, хто гатовы іх забраць.
Усіх сваіх аднакласнікаў я заклікаю не псаваць кнігі, не маляваць на іх малюнкі і не кідацца. Многія з іх прыслухоўваюцца і мяняюць сваё стаўленне.
